Groeten uit Brussel

De beste wensen

Mill is weer bij de tijd

Vanavond tijdens de jaarlijkse 'Midnight shopping' is de torenklok officieel in gebruik genomen. Mill kan nu ook 's avonds weer van alle kanten zien hoe laat het is.

In het centrum van het dorp was het tot laat druk. De meeste winkels waren open en in de Kerkstraat stonden een aantal marktkramen opgesteld. Hier en daar stond een vuurkorf om de sfeer te verhogen. Het zag er allemaal gezellig uit, maar het hoogtepunt van de avond was toch het tijdstip dat de torenklok verlicht werd. Eindelijk, we zijn weer bij de tijd! Ik heb meteen maar even wat sfeerfoto's gemaakt van de kerktoren.

Het Weekboeket (een initiatief van www.inMill.nl en ondersteund door verschillende plaatselijke ondernemers) was deze week voor het team van De Kameleon. Heel lief van de ouders dat ze eraan dachten om het voor deze geweldige collega's aan te vragen!

Hartelijke groeten uit Parijs

Dit weekend genoten wij van Parijs.

Even helemaal weg, even helemaal niks.
Wij bezochten o.a. 'Jeff Koons Versailles':

Versailles

(klik op de collage hierboven om naar het fotoalbum te gaan)

Dag Arthur

Vandaag was het definitieve afscheid van een kleurrijk man:

Arthur Denkelaar, in leven directeur van De Kameleon.

In een overvol crematorium in Nijmegen waren familie, vrienden, collega's, ouders en kinderen en andere belangstellenden bij elkaar gekomen om nog een laatste keer samen te zijn met Arthur. Het was een emotionele gebeurtenis, maar door de verschillende verhalen over Arthur kon er af en toe ook gelachen worden. Precies zoals hij dat zelf ook gedaan zou hebben. Met levensgrote foto's en zijn eigen muziek kwam het soms hard binnen bij de aanwezigen, maar daar was het niet minder mooi door.
De grote verrassing - althans voor mij persoonlijk - was de afscheidsbrief die Arthur zelf geschreven had en die door zijn broer voorgelezen werd. Enkele jaren geleden, toen het slechter ging met zijn gezondheid, schreef hij de eerste versie en zorgde daarna regelmatig voor een update. Het is heel bijzonder om na iemands dood van hemzelf te horen hoe hij over bepaalde dingen dacht en hoe hij in het leven stond. Met humor en zonder spijt keek hij terug en verzekerde ons dat hij een fijne tijd had gehad.
Bij het allerlaatste onderdeel van de plechtigheid werd gevraagd of iedereen ging staan om Arthur een laatste applaus te geven. Het hield niet op, menige band zou er jaloers op zijn geweest. Maar hier helaas geen toegift meer.
Ook voor de vele kinderen die samen vooraan op de grond zaten, was het een indrukwekkende gebeurtenis. Het was bijzonder dat ze de anderhalf uur durende viering doodstil meemaakten met groot verdriet op hun gezichtjes.
Gisteren was er op school al speciaal voor hen een herdenking waar ze wat actiever in konden zijn. In de hal van de school kwamen ze de herinneringen die ze aan 'hun' Arthur hadden aan elkaar vertellen. Van iedere groep mochten een paar kinderen naar voren komen en werd er gepraat, gezongen en zelfs gedanst! Met een prachtige gitaarsolo (Tears in Heaven van Eric Clapton) door een getalenteerde leerling uit groep 8 als afsluiting. Daarna gingen alle kinderen in doodse stilte naar buiten met een ballon in de hand. De bedoeling was dat die allemaal tegelijk de lucht ingingen na het zingen van het - speciaal voor de gelegenheid aangepaste - schoollied 'Kam-Kameleon'. Natuurlijk was niet ieder kind zich ervan bewust dat de ballon stevig vastgehouden moest worden, zodat er af en toe al een eenzame ballon voortijdig het luchtruim koos, maar uiteindelijk gingen er toch honderden tegelijk de lucht in. Een kleurrijk afscheid voor een kleurrijke man die we zo symbolisch loslieten. Dag Arthur, we willen het niet, maar we moesten je laten gaan.

Een abnormale schoolweek

De discussies over de brede school die er - in welke vorm dan ook - ooit in Mill moet komen, zijn nog lang niet voorbij. De standpunten van de diverse partijen worden breed uitgemeten in de plaatselijke pers. Het college van B & W heeft deze week geadviseerd om vast te houden aan de plannen voor één brede school aan de Langenboomseweg. Andere groeperingen doen hun best om hun stem daartegen te laten horen. Vorige week zaterdag stond er een ingezonden stuk in De Gelderlander waarin een pleidooi voor kleinschaligheid de argumenten voor één grote school moet tegenspreken. In dat stuk wordt ook gesproken over de kwaliteit van het basisonderwijs in Mill. Dat is vrij logisch, want grote zorgvuldigheid is geboden als het om de kwaliteit van onderwijs aan jonge kinderen gaat. Daar zal iedereen het mee eens zijn. De opmerking dat de kwaliteit van het onderwijs toenam met de komst van een openbare school in Mill vind ik dan ook meer een constatering dan een vergelijking tussen de verschillende vormen van onderwijs in Mill. Volgens mij is dat de wet van de markt: als er meer aanbod komt, zal iedereen meer zijn best moeten doen om een goed product te leveren. Dat verhoogt per definitie de kwaliteit. Zo was volgens mij de opmerking in het stuk van Van Eenbergen ook bedoeld. Meer keus zorgt voor een kwaliteitsimpuls in het aanbod en dat is goed.
Hoe jammer is het dan om te zien dat de leerkrachten van de katholieke scholen in Mill zich aangevallen hebben gevoeld. Vanmorgen stond er een ingezonden brief in De Gelderlander van de gezamenlijke leerkrachten waarin zij stellen dat de kwaliteit van het onderwijs in Mill ook goed was voor de komst van de openbare basisschool. Maar dat heeft ook niemand ooit bestreden. Dat de kwaliteit niet verbeterd werd, is een vreemde stelling van leerkrachten die beter zouden moeten weten. Iedere leerkracht uit bijzonder of openbaar onderwijs zou dagelijks bezig moeten zijn met het verbeteren van de kwaliteit van zijn of haar onderwijs. En elke leerkracht doet dat eigenlijk ook, dat is een automatisme. Leerkrachten die hun tijd uitzitten of er geen zin meer in hebben, moeten stoppen met onderwijs geven. Nu gedragen de 'katholieke' leerkrachten zich als een aangevallen dier, dat slaat ook terug. Dat is jammer.
Ook jammer is dat de plaatsing van de brief in de krant van vandaag wel op een erg ongelukkig tijdstip valt. In diezelfde krant staat de necrologie van de helaas veel te vroeg overleden directeur van de openbare basisschool in Mill: Arthur Denkelaar. Een man die iedere dag bezig was om de kwaliteit van zijn school te waarborgen en te verbeteren. Die goed niet goed genoeg vond en van zíjn school een superleuke, maar vooral nóg betere school wilde maken waar ieder kind en iedere leerkracht zich optimaal kan ontwikkelen. In diezelfde krant staan ook de indrukwekkende rouwadvertenties voor Arthur waaruit blijkt hoeveel hij voor veel mensen in Mill betekende. Voor Arthur geen brede school meer, maar ik weet zeker dat hij graag gewild zou hebben dat De Kameleon doorgaat op de ingeslagen weg want ook in het onderwijs geldt dat stilstand achteruitgang betekent. Onderwijs is ontwikkeling, daarin zit de kwaliteit!

Groeten uit Antwerpen

Dit weekend was ik in Antwerpen. Even heerlijk genieten van deze leuke stad.
Bij de kathedraal stond de vaste 'living statue' weer tussen de beeldengroep. Op de foto hierboven staat dus een beeld in de groep dat er eigenlijk niet bij hoort. Ik ben benieuwd of iemand mij kan vertellen om welk beeld het gaat!

Intussen zag ik op internet dat er in Mill nog stevig doorgepraat wordt over de wel of niet te bouwen brede school. Op 27 november zal de gemeenteraad een definitief besluit nemen over de locatie. Deze week konden alle belangstellenden de hele geschiedenis nog eens nalezen op een hele pagina van De Koerier. AB90 belicht hierin veel aspecten, maar benadrukt de voordelen van twee locaties tegenover die ene nieuw te bouwen brede school aan de Langenboomseweg. Als politieke partij is het hun goed recht om hun standpunt op deze manier uiteen te zetten. Maar het blíjft natuurlijk de mening van één partij. De schoolbesturen denken er anders over en het advies dat het college van B&W deze week aan de gemeenteraad heeft aangeboden pleit ook voor één brede school in Mill. Lees hierover meer op www.inmill.nl.
Als reactie op dit advies schrijft de secretaris van AB90 dit weekend een uitgebreid stuk over de nieuwste ontwikkelingen over kleinschaligheid en onderwijs. Schrijft Theo van Eenbergen dit nu als secretaris van AB90 om de mening van zijn partij met extra argumenten te ondersteunen of schrijft hij dat als onderwijsman die zich oprecht bezorgd maakt over het basisonderwijs in de gemeente Mill? Lees er hier meer over en oordeel zelf.

Eindelijk komt er binnenkort ook weer licht in de duisternis in Mill. Op 12 december zullen wij niet meer op een lege kerktoren hoeven te kijken en zien wij vanuit alle richtingen weer hoe laat het is. (www.inmill.nl)

Reactie van Theo van Eenbergen:
theo van eenbergen 28-11-2008 15:47

Dag Rieky,
als onderwijsman geschreven, eigenlijk in opdracht van de gevoelens van Millse ouders. Schoolbesturen en college hielden relevante informatie achter en die heb ik beschreven. Natuurlijk ben ik (met trots) lid van AB'90, maar heb dit op persoonlijke titel geschreven. Zij wisten van het artikel niets af; slechts Corné Kremers wist, dat ik iets zou gaan schrijven. C'est tous.
Groet,
Theo

Veilig wonen in Mill

Vrijdag verscheen de jaarlijkse gemeentelijke veiligheidsindex. Onderaan op een lijst van 443 gemeentes vinden we dit jaar als veiligste plaats het Friese Ferwerderadiel en helemaal bovenaan als onveiligste Utrecht. Die laatste stad staat al sinds 2004 aan 'kop' van dit klassement en wordt direct gevolgd door Amsterdam, Eindhoven, Den Bosch en Rotterdam, een twijfelachtige eer voor de grote steden. Beter kun je in de lagere regionen eindigen. Zoals Mill bijvoorbeeld, ons dorp dat als veiligste gemeente van de regio uit de bus kwam. Op plaats nummer 379 scoren wij erg 'veilig'. Een vergelijking met plaatsen in de regio: Gennep staat op 199 en Cuijk op 205. Daarna komen Boxmeer (263), Grave (270) en Sint Anthonis (280). De 'grote' stad het dichtst bij ons in de buurt, Nijmegen, staat op nummer 13 en het iets kleinere Uden op 112.
Het zijn slechts cijfers, wat zeggen die ons? Het gevoel zegt dat het goed wonen is in onze regio en deze lijst bevestigt dat nog eens. Meer moeten we er ook niet van maken. De gemeentelijke overheid zal er hun conclusies uit moeten trekken en er beleid op maken. Voor de rest leven wij gewoon door in onze dorpen in Brabants Eerste Kwartier. (Voor de volledige lijst, zie de website van Binnenlands Bestuur)
Zo roept het gemeentebestuur van Mill alle bewoners op om naar de informatie-avond op dinsdag 11 november te komen om 'mee te praten' over het dorpsontwikkelingsplan. De discussie over de brede school is nog in volle gang, AB90 heeft er zelfs een pagina van De Koerier voor gekocht. We zullen woensdag zien of dat de moeite waard was. Uiteindelijk belandt de (informatie over) brede school bij ons dan in de kattenbak, maar vooruit, misschien leren we nog wat van het beloofde overzicht van feiten.
En... ons huis staat nog steeds te koop. We willen er nu wel eens van af, van de vraag of we ons huis al verkocht hebben. Dat horen we bijna dagelijks, terwijl we er zelf niet zo frequent mee bezig zijn. Wij hebben in juni besloten dat we op den duur uit Mill vertrekken en voor onszelf daar een redelijk lange termijn aan verbonden. Wij weten dat we niet in een alledaags huis wonen en dat betekent dat het niet aan de eerste de beste verkocht zal worden. Die ene speciale koper loopt al ergens rond, hij weet het zelf misschien nog niet, maar eens wordt hij de trotse eigenaar van ons pand. Dat kan volgende week gebeuren, maar ook volgend jaar. Dat heeft niets met de kredietcrisis te maken, dat is gewoon inherent aan het pand dat wij aanbieden. Wij wachten rustig af, maar die koper is natuurlijk altijd van harte welkom! Wij bieden ons huis nu te koop aan met een extra pluspunt: het staat in de veiligste gemeente van de regio!
www.vandevengarantiemakelaars.nl of www.tekoop.station-mill.nl

Raboloop voor Millse hardlopers?

Ondanks het tegenwerkende weer van gisteren, was de Raboloop in Mill een groot succes. Met meer deelnemers dan voorgaande jaren ging de wedstrijd van start in de stromende regen. Het parcours was gedeeltelijk niet verhard, het laat zich raden wat voor beelden dat opleverde. Het WK veldrijden in een modderig Vlaanderen was er niks bij. Als de beste voorbereiding op de Zevenheuvelenloop - zoals de organisatie zelf zegt - hopen we dat dat niet voor het weer en de omstandigheden op dat parcours rond Nijmegen en Berg en Dal zal gelden.
Van de 101 gefinishte deelnemers kwamen er 12 uit Mill. Dat is opvallend weinig. 5 mannen en 7 vrouwen. De grootste groep deelnemers zijn de mannen die de 10 km lopen. In totaal zijn dat er 58, verdeeld in 40-, 40+ en 50+. De laatste 2 groepen zijn samen 43 mannen, bijna 43% van alle deelnemers dus. Ze lopen als groep een gemiddelde tijd van 46:58 , te weten de 40-ers 46:50 en de 50-plussers 46:67. Hiervan komen slechts 3 mannen uit Mill (gemiddelde tijd 49:68).
Terwijl je in heel Nederland grijze, kalende, wat oudere mannen fanatiek ziet hardlopen, ontbreken die in Mill bijna volledig. Wat is daar de oorzaak van?
Zelf ben ik geen fan van het fenomeen hardlopen en kan daarom een heleboel antwoorden verzinnen op bovenstaande vraag. Maar opvallend is het wel.
Hardlopen is een van de meest laagdrempelige sporten die er bestaan. Je hebt er alleen jezelf en een paar goede loopschoenen voor nodig. Je bent niet afhankelijk van anderen, hoeft niet op een bepaalde tijd ergens te verschijnen en je wint iedere wedstrijd die je loopt op zijn minst van jezelf. Allemaal ingrediënten voor een onzekere, beginnende sporter. Je kunt het eens 'uitproberen' zonder lid te worden van een vereniging en zonder er op voorhand hoge kosten voor te maken. En als het niet bevalt, kun je er weer mee stoppen voordat iemand gemerkt heeft dat je eraan begonnen bent. Geen beschamende afgang achteraf dus als het toch niet zo blijkt te lukken. En als het wel lukt, kun je steeds langer en verder gaan lopen tot je op een gegeven moment zover bent dat je aan een trimloop of wedstrijd mee wilt doen. Dat is wat hardlopen volgens mij in heel Nederland zo populair maakt. Naar verluid werkt het zelfs verslavend voor diegenen die het een poos vol weten te houden.
Maar dit alles geldt blijkbaar niet voor mannen boven de 40 in Mill. Dat maakt me toch nieuwsgierig, waarin verschilt de Millenaar van de gemiddelde Nederlander? Zou dat echt het hardlopen zijn?
Zie voor uitslagen en foto's: http://www.av-olympus.nl/raboloop

Koopzondag in Mill?

Vandaag, bij de wisseling van zomer- naar wintertijd, was het weer koopzondag in Mill. Eerlijk gezegd kwam ik er zelf pas later op de dag achter, maar het straatbeeld gaf me dan ook geen enkele hint in de juiste richting. Dat kan aan het weer gelegen hebben, dat was in ieder geval de reden waarom ík vandaag zo min mogelijk buiten kwam. Normaal is het aan wandelende mensen en parkerende auto's voor de deur wel duidelijk dat er activiteit is in het centrum van het dorp. Behalve de gebruikelijke kerkgangers op zondag liepen er niet veel mensen over 'onze' stoep vandaag. Dat 'onze' is trouwens niet zo maar uit de lucht gegrepen, want onze erfgrens loopt nog ongeveer anderhalve meter verder richting straat dan je zou vermoeden op het eerste gezicht! Maar dat terzijde.

Het kan natuurlijk ook dat het met de kredietcrisis te maken heeft dat er zo weinig belangstelling voor het winkelen op zondag was. Zou de kredietcrisis überhaupt veel effect hebben op het reilen en zeilen van het dorp? Met de degelijke Rabobank als belangrijkste financiële instelling in Mill is dat niet waarschijnlijk, maar ik sluit niet uit dat ook hier de mensen beïnvloed zijn door de berichten in de media. Van alle dalende beurskoersen en 'omvallende' banken kan men aardig onzeker worden, ook al voel je persoonlijk nog helemaal niks in de portemonnee. Als je iedere dag in de krant leest en op televisie hoort dat het slecht gaat met onze economie dan ga je dat vanzelf geloven. Ook al zijn de berichten over onze 'werkelijke economie' in tegenstelling tot de beurswereld voor veel mensen nogal mysterieus. De veronderstelling 'Waar rook is, is vuur' geldt vandaag de dag voor een heleboel mensen. Want ook al begrijpen we er dan het fijne niet van, er is natuurlijk wél iets aan de hand.

Dat merken we ook heel goed op de huizenmarkt, er zit weinig beweging in. Toch worden er ook nu gewoon huizen verkocht, zelfs in de hogere prijsklasse ligt de markt niet helemaal plat. De Nederlandse huizenmarkt is redelijk stabiel en totaal niet te vergelijken met de Amerikaanse markt. En dat is nou net wat er volop gebeurt, alles wordt afgemeten aan de Amerikaanse situatie. De Dow Jones Index mag dan de wereldkapitaalmarkt beïnvloeden, de huizenmarkt in Noordoost-Brabant zou er weinig last van moeten hebben. Het tegendeel is waar. De huizen staan langer te koop, potentiële kopers zijn voorzichtiger geworden. Maar één ding is zeker: mensen die eenmaal besloten hebben om hun huidige pand te verlaten en iets anders te zoeken, blijven bij die beslissing. Ze stellen het misschien even uit, maar uiteindelijk gaan ze over tot de aankoop van het huis van hun dromen!

http://tekoop.station-mill.nl

Twee keer per week

Langenboom was deze week behoorlijk in het nieuws. Twee dagen achtereen nog wel.
Op woensdag én op donderdag werd er een illegale hennepkwekerij ontdekt. Dat nieuws valt op tussen de oproepen van de carnavalsvereniging en de aankondigingen van plaatselijke café's. Het staat ertussen alsof het niks bijzonders is:

• Kies voor leven organiseert AED quiz
• Na record toasti eten op naar Rockin de Geminte (record mét spelfout, zo overgenomen)
• Opnieuw hennepkwekerij gevonden in Langenboom
• Aandacht voor prinsenspeurders bij omroep Brabant
• Eggens en Roos willen scoren op de Kuilen
• De klok gaat weer op blues bij cafe Royal
• Speur en mail naar nieuw prinsenpaar in Mill
• Hennepkwekerij ontdekt in Langenboom
• Scepsis bij Millse ondernemers
• Nieuwe website rond afval
• Speuren naar prinsenparen via LOM radio
• Vol programma op discussieavond brede school
• Opnieuw 2 plus 2 in de Wissel
• enz. enz.
  

Allebei aan de Langenboomseweg, in totaal 1750 hennepplanten. Of het om hetzelfde pand gaat, wordt uit de berichten niet duidelijk. Maar verontrustend is het wel natuurlijk.
Wat zou er gebeurd zijn met de geoogste planten als de kwekerijen niet waren ontdekt? Zou het 'spul' in de omgeving verhandeld zijn? Zouden 'onze' kinderen er slachtoffer van geworden zijn? Zoveel planten voor eigen gebruik is uiterst onwaarschijnlijk en met een marktwaarde van bijna € 270.000,- in ieder geval niet geloofwaardig. Nobele motieven zijn hier uit te sluiten! Van burgerlijke ongehoorzaamheid is hier geen sprake meer.

Dat laatste was woensdagavond wel het geval. Het heeft niet de krant gehaald en verdient ook zeker niet de schoonheidsprijs, maar deze ondeugendheid werd wel onmiddellijk bestraft! Al enige tijd is het niet toegestaan om vanuit de Middenpeelweg de Witte Dellen/Udensedijk in te rijden. Alleen bewoners hebben toestemming om de weg te gebruiken tijdens de werkzaamheden (verbreding en aanleggen fietsstroken) die daar plaatsvinden. Maar een dagelijkse gewoonte wordt niet graag onderbroken en 's ochtends vroeg voordat het werk aan de weg begint, heeft niemand er last van als er tóch een niet-bewoner van de betreffende weg (maar wel een bewoner van Mill) gebruik van maakt.
Dat geldt dan ook voor 's avonds laat, niemand had er last van behalve de chauffeur zelf uiteindelijk. Bij een pas aangelegde, nieuwe bocht in de weg reed hij rechtdoor: zo het zand in dat daar lag. Het gevolg was dat de auto muurvast kwam te staan, ervoor lag een berg zand en in de achteruit kwam er geen beweging meer in. Alleen de voorwielen draaiden nutteloos rond, wat de zaak alleen nog maar erger maakte. Ook een haastig opgetrommelde hulp met een grote spade mocht niet baten. Gelukkig was er nog een andere Millenaar bereid om met zijn auto met trekhaak te komen helpen. Bij de 2de poging lukte het om de auto weer op gang te krijgen. Het ziet ernaar uit dat dit akkefietje niet helemaal zonder schade zal blijven, inmiddels is duidelijk dat er een gedeelte van de onderplaat van de auto is afgebroken en de 'binnenvoering' hangt nu los. Een flinke deuk in de voorspoiler herinnert voorlopig ook nog aan dit ongelukkige voorval.

Van Centrumplan naar dorpsplein?

Vorige week vroeg ik me nog af hoe het Centrumplan Mill ervoor stond. Vandaag zag ik dat we binnenkort weer allemaal naar het gemeentehuis mogen om mee te praten over het Dorpsontwikkelingsplan Mill. Gaat het hier slechts om een naamsverandering van het prestigieuze project dat maar niet van de grond wil komen, of is het Centrumplan enkel een onderdeel van de ontwikkeling van ons dorp? Volgens de aankondiging worden in het 'nieuwe' plan meerdere projecten gebundeld die belangrijk zijn voor de leefbaarheid in Mill. Er zal een presentatie gegeven worden van de voortgang van diverse projecten - is die er dan? - maar het hoofddoel van de avond is veel idealistischer! Het is namelijk de bedoeling dat de inwoners van Mill met elkaar in gesprek gaan over de leefbaarheid in hun dorp. Ik ben erg benieuwd hoe dat zal gaan en nog meer vraag ik me af wat de gesprekken op deze avond op zullen leveren.
Van vorige bijeenkomsten heb ik vooral onthouden dat de inwoners van Mil zich druk maken over parkeerplaatsen en met name het tekort daaraan. Ik wil verder in het midden laten of dit wel of niet terecht is, het gaat erom of de burger hierin gehoord wordt.
De avond wordt begeleid door het PON. Het PON is een onafhankelijk instituut voor onderzoek en advies, gespecialiseerd in sociaal-maatschappelijke vraagstukken. Ze zijn gevestigd in Tilburg en zeggen zelf dat ze een speciale band met Noord-Brabant hebben. Het is te hopen dat ze ook een speciale band met Mill hebben of die avond zullen krijgen. Dat vergemakkelijkt het gesprek in ieder geval voor de Millse burgers.

'Dorpsontwikkelingsplan' is overigens een officiële ambtelijke term (afgekort in gemeentelijke stukken tot DOP), op internet kwam ik zelfs integrale dorpsontwikkelingsplannen (IDOP, jawel) tegen. Nou nog iemand die me kan vertellen waar de letters PON voor staan, op de website van dit instituut kan ik het nergens vinden.
Even Googelen leverde wel allerlei andere instellingen op, zoals Pekan Olaraga Nasional (Nationale Sport Week in Indonesië), Passive Optical Network, Polski Owczarek Nizinny (Poolse herdershond van de laagvlakte) en nog veel meer.
Het staat natuurlijk iedereen vrij om er zelf iets bij te verzinnen, bijvoorbeeld 'Provinciaal Opbouworgaan Noord-Brabant', 'Presenteren Op Niveau' of 'Praten Over Niks'.
De avond staat gepland voor 11 november in het gemeentehuis, tot dan zullen we moeten wachten welke betekenis de mensen uit Mill eraan willen geven.

Herfst in Mill

Het was deze week echt herfstweer, niks lekker nazomeren. Vorig jaar zaten we nog buiten begin oktober, maar dat kan nu alleen maar met een regenjas aan of onder de paraplu. Triest ziet het eruit, dat glimmende asfalt en die natte straatstenen in het centrum van Mill. En dan hebben we ook nog steeds uitzicht op een kerktoren zonder uurwerk. Nee, gezellig kun je het niet noemen. Vlaar is afgebroken en dat was het dan voorlopig. Van enige andere activiteit die met het nieuwe centrumplan te maken heeft, is niks te merken. Het laatste - en dus meest actuele - bericht dateert van 26 augustus. Dat gaat over de 'voorlopige' gunning die pas na de voorgeschreven wachtperiode (bezwaartermijn voor andere inschrijvers) definitief wordt. Máár - die wachtperiode is alweer 3 weken verstreken (datum was 17 september) en nergens vind je ook maar een miniberichtje over dit heuglijke feit. Of is er wél bezwaar ingediend en is daarmee alweer een vertraging ontstaan? Ik weet het niet, want er is gewoon geen berichtgeving over het Centrumplan meer. Niks op de gemeentelijke website, niks op de weblog van de burgemeester en ook niks op de website van Algemeen Belang '90. Het lijkt wel of Mill rechtstreeks van de vakantie in een winterslaap gerold is. Ook van de website van De Twee Snoeken word ik niet wijzer. Geen aankondiging van gegunde projecten en dus ook niks over Mill. De sociaal culturele gebouwen die ze wel op hun website laten zien, dateren allebei uit 2004 en ik hoop eerlijk gezegd dat ze voor Mill iets mooiers in gedachte hebben. Iets met een meer dorps karakter, dat zou aardig zijn. Oude gebouwen hebben we hier niet veel meer, het zou dus plezierig zijn als er nieuwbouw ontwikkeld wordt die wat van die mooie oude bouwstijlen leent. Voorbeelden van mooie oude gebouwen in Mill zijn er nog te vinden op de anscichtkaarten die onlangs uitgegeven zijn. Nóg beter was het natuurlijk geweest als ze die gebouwen nooit gesloopt hadden, maar dat zullen we maar aan de toen heersende opvatting over wat mooi is, toeschrijven. Op de website van De Webridder zijn een heleboel van die ansichten te zien.
Intussen vallen de blaadjes van de bomen en zijn de ergste regenbuien overgetrokken. Er worden zelfs een paar dagen met redelijk mooi weer voorspeld. Als het zonnetje schijnt, is het meteen een stuk leuker wonen in Mill. Maar dat geldt natuurlijk ook voor elke andere plaats!

Groeten uit Zagreb

Net van de kermis bekomen, vertrokken wij deze week voor een paar dagen naar Zagreb. Niet voor vakantie, maar voor meer serieuze zaken die met werk te maken hebben. Vandaar: Groeten uit Zagreb. volgende week weer gewoon de groeten uit Mill!

Het derde weekend van september: Mill Kermis. Zo zit ik nu ook weer te 'genieten' van de muziek en extra drukte buiten. Hoe later op de avond hoe harder de muziek, of verbeeld ik me dat maar? Gelukkig heb ik hele goede 'herriestoppers', zo heten mijn oordopjes die ik deze dagen hard nodig heb om in slaap te komen.
Gisteravond dreunden de ruiten van de bastonen die in de muziektent geproduceerd werden. Nou ja, als ze maar plezier hebben daar dan heb ik er niet zo'n moeite mee. Als ik maar niet hoef, dan is het al goed. Want kermis: hoe leuk ik het vroeger ook vond, het kan me niet meer bekoren. Maar alle andere mensen uit Mill en omgeving wil ik heel veel plezier wensen deze dagen. Maak er wat leuks van en geniet, maar gooi de lege bierblikjes liever niet in onze tuin! Staat zo slordig als er potentiële kopers langswandelen. En ook die hele stapel Metro's (gratis ochtendkrantje) die ik vanochtend in ons portiek vond, hoefde van mij niet zo nodig. Aan onze eigen Volkskrant en De Gelderlander heb ik wel genoeg!

Nieuws van het huizenfront

Iedere week staat er wel iets over in mijn blog: ons huis staat te koop. Sinds juni proberen wij samen met de makelaar de juiste koper te vinden. wij beseffen terdege dat ons huis niet zomaar een woning is, maar bestemd voor een specifieke doelgroep. Geen starterswoning of een pand voor mensen die van perfect houden. Voor de eerste groep is het huis te duur en voor de tweede groep is het te oud. Een huis uit 1894 heeft zijn karakteristieke eigenschappen, die kun je niet wegmoffelen met een laagje verf of stucwerk. Het zou zelfs erg zijn als dat gebeurd was.

Gelukkig merken wij dat er, nu de vakanties afgelopen zijn, steeds meer belangstelling voor ons huis is. Brochures worden opgevraagd en kijkers melden zich. Over een paar weken doen wij ook mee aan de Open Huizen Dag en dan hopen we nog meer belangstellenden te verwelkomen. Want ons huis moet je wel 'gevoeld' hebben voordat je het koopt. Zo op papier en internet kun je de foto's bekijken, dat is een begin. Maar het huis doet wat met je als je er binnenstapt. Tenminste zo hebben wij dat ervaren toen we er voor de eerste keer gingen kijken. Het liet ons niet meer los. Vandaar dat we er nu ook wonen en er jammer genoeg ook weer afscheid van moeten nemen. Want als we voordat we het kochten langer nagedacht hadden, was toen de afstand tot Utrecht waarschijnlijk al te bezwaarlijk geweest om hier te gaan wonen. Gelukkig hebben we toen niet echt naar ons verstand geluisterd, meer naar het gevoel gehandeld, anders hadden we nooit ervaren hoe fijn het is om in dit huis in Mill te wonen. Want voor Mill zullen wij altijd een plek in ons hart bewaren.
http://tekoop.station-mill.nl

Vanaf het begin dat wij er wonen, volg ik de 'politiek' en dan met name die over het centrumplan en de brede school. Ik heb moeten leren dat hier alles wat minder snel gaat dan in de Randstad waar wij hiervoor woonden. Maar de ontwikkelingen rond de brede school worden nu wel extra vertraagd. Het lijkt wel of de plannen compleet zijn teruggedraaid onder het mom van 'meer onderzoek' naar de beste locatie. Nu de twee katholieke basisscholen gefuseerd zijn, zou de volgende logische stap zijn om met de bouw te beginnen zodat katholiek en openbaar onderwijs zich in de nabije toekomst onder één dak bevinden. Samen met de peuteropvang, de buitenschoolse opvang, welzijnswerk en andere aan kinderen gerelateerde diensten. Alles onder één dak om samen van alle mogelijkheden gebruik te maken. Dat is volgens mij de filosofie die achter de bouw van een brede school zit. 'It takes a whole village to raise a child': opvoeden doe je met z'n allen. Maar in het dorp Mill wordt voornamelijk naar de kosten gekeken; of is dat de 'smoes' om alles bij het oude te laten? Want 'scholen met een wijkfunctie', 'integratie van school en samenleving' en andere principes van een brede school: daar hoor of lees ik nou nooit eens over als er weer 'nieuws' is over onze te bouwen brede school. Alle nadelen van grootschaligheid, locatie aan een drukke verkeersweg en de hoge kosten van nieuwbouw worden eindeloos uitgemeten, maar de voordelen die er zeker zijn komen in de Millse politiek eigenlijk niet aan bod. Jammer.
(Op het kaartje hieronder is in kaart gebracht waar in Brabant al brede scholen functioneren, waar ze voorbereid worden en waar nog helemaal geen plannen zijn.)

Prachtig Den Bosch

Ons voornemen is om van Mill naar Den Bosch te verhuizen als we onze huidige woning verkocht hebben. Samen met de makelaar proberen wij op allerlei manieren om ons monumentale pand aan de juiste man te brengen. Binnenkort hopen wij een aantal potentiële kopers te ontvangen tijdens de Open Huizen Dag, maar daarover in een volgend blog meer.
's-Hertogenbosch dus, trotse hoofdstad van Noord-Brabant, een bezoek waard. Dat deed ik gisteren dan ook graag. Behalve vast wat huizen bekijken die in aanmerking zouden kunnen komen voor ons, maakte ik ook een vaartocht over de Binnendieze. Met een platbodem door onbekende delen van Den Bosch, onder gebouwen en straten door en buitenom door de Hekelpoort weer terug de stad in. Wij deden de historische route: in een fluisterbootje vertrokken we vanuit de Uilenburg, één van de mooiste plaatsen van de binnenstad. We hadden een enthousiaste gids, die tevens de schipper was. Ze vertelde een fascinerend verhaal met veel informatie en nooit saai.
Behalve zo'n boottocht over de Binnendieze (er zijn 4 verschillende routes), zijn er tal van andere activiteiten voor een dag Den Bosch die de moeite waard zijn. Bijvoorbeeld rondleidingen in de St. Jan of het Fort Citadel, culinaire wandelingen, muziek op de Binnendieze en nog veel meer.
Als je in de stad rondloopt, word je vanzelf vrolijk. Overal worden 'feestjes gevierd' en zie je vrolijke mensen. Met mooi weer zitten de terrassen vol - en die zijn er héél veel - en op zaterdag is er een grote markt midden in de stad.
En dan de straatnamen die je hier ziet, alleen daarom zou je sommige huizen al willen kopen! Wat te denken van 'In Den Boerenmouw', 'Achter Het Azijntonnetje', 'Achter Den Engel, 'Bonte Huid' of 'Eerste Straatje Van Best'?
Klik hier voor meer informatie over het boeiende cultuurhistorisch verleden, monumenten, oude gebouwen, waterlopen en vestingwerken van de Brabantse hoofstad 's-Hertogenbosch, de stad van Jeroen Bosch.

Afscheid van de zomer

Het laatste officiële zomerweekend (op 1 september begint de klimatologische herfst), waren wij in een zonovergoten Brugge. Eén van onze favoriete Vlaamse steden. Geen nieuws deze week uit Mill, volgende keer weer.

Kijk voor Vlaamse foto's op:

Brugge 2008

We zijn weer begonnen

Het gewone leven in Mill heeft het weer gewonnen. De scholen zijn begonnen en daarmee is voor de meeste inwoners de vakantie voorbij. De bouwvakkers hebben hun werkzaamheden hervat. Dat betekent weer wegomleggingen waar je ze niet verwacht. In de supermarkt zijn de laatste campinggasten nog op één hand te tellen, het Mills heeft weer de overhand.

Voor de basisscholen zit er al een hele week op en het voortgezet onderwijs zal deze week ook weer de deuren openen. Een hele lichting nieuwe brugpiepers zet de eerste stappen op weg naar hun toekomst. Volle, zware tassen worden meegezeuld en na een lange dag moet er thuis nog huiswerk worden gemaakt. En ook al hebben ze er lang naar uitgekeken toen ze nog op de basisschool zaten, soms denken ze stiekem met weemoed aan die tijd terug. Zoals wij allemaal, naarmate wij ouder worden, steeds meer beseffen dat het nabije verleden zo slecht nog niet was.
Aan de statistieken die bijgehouden worden van de bezoekers die naar ons huis op internet kijken, is ook te zien dat de vakantie afgelopen is. Er zijn weer meer mensen bezig met verhuisplannen en dat vertaalt zich in meer 'hits en views' zoals dat heet. (www.vandevengarantiemakelaars.nl)
Er zijn ook al heel positieve kijkers geweest, er komt weer leven in de brouwerij.

Hieronder nog een aantal extra foto's van originele details die in ons huis te vinden zijn. Want eigenlijk weet ik nu ook al dat ik over een tijdje, als wij in ons volgende huis dichter bij Utrecht wonen, opnieuw besef dat het hier in Mill zo slecht nog niet is!

Minder dikke kinderen?

Deze week las ik in De Gelderlander dat in Noord- en Midden-Limburg minder kinderen met overgewicht zijn dan elders in de provincie. Mijn eerste gedachte, nog vóór het lezen van het artikel, was dat dat geen wonder is met zulk slecht openbaar vervoer. Er wordt natuurlijk veel vaker naar school en vereniging gefíetst. Nou wonen wij niet echt in Limburg, maar wel in ongeveer dezelfde regio met soortgelijk openbaar vervoer.

Natuurlijk rijden er wel bussen, maar buiten de ochtendspits is de frequentie érg laag. Neem nou de buurtbus naar Stevensbeek (waar op de Scholengemeenschap aldaar ook kinderen uit Mill zitten): 's ochtends ben je in een klein half uur op de plaats van bestemming, maar als je 's middags de bus van even na 5 uur mist, duurt het bijna 2 uur en 3 keer overstappen voordat je weer in Mill bent! Als er 's avonds iets op school is waar je bij wilt zijn, dan kan dat niet meer met het openbaar vervoer. En dan zijn de kosten van de buurtbus ook niet te verwaarlozen. Voor een enkele reis is het vaste tarief van € 4,50 verschuldigd. Voor een scholier die dus 5 dagen met de bus naar school zou gaan, betekent dat € 45,- per week aan extra kosten!

Geen wonder dat veel kinderen de fiets pakken! En mooi meegenomen dat dat ook nog eens goed is voor de conditie.

Dit weekend is het vrolijkheid troef in Mill door het Parkfeest in het Landschapspark. Gisteravond stegen daar 19 ballonnen op onder het toeziend oog van ongeveer 4000 toeschouwers. De weersomstandigheden waren dit jaar ideaal; na het noodweer van 2 jaar geleden en de wisselvallige zaterdag vorig jaar, was dit een verademing! Een lage zon op de ballonnen maakte alles ook meteen veel feestelijker. De ballonnen werden door een kalme wind richting Uden en Oss 'gedragen', overal in de regio waren ze te zien.

Vandaag wordt het feest voortgezet met het dweilorkestenfestival de Sound of Joeks en voor de muziek wordt gezorgd door de 'Andere Hazen'. www.parkfeestmill.nl

Nog steeds geen wijzerplaten op de torenklok in Mill. Dat zal ook nog wel even duren, want pas half december, als alles volgens plan verloopt, is de tijd weer af te lezen van de Millse kerktoren. Het gekke is dat je eraan went, het vanzelfsprekend naar boven kijken wordt minder. Maar een fraai gezicht is het niet, zo'n 'blote' toren midden in het dorp.

Geen kofferbakverkoop, wel een record!

Wat gebeurde er deze week in Mill? Niet bijzonder veel, de zomer kabbelt rustig verder. De kerktoren doet het nog steeds zonder wijzerplaten en dat begint warempel al een vertrouwd gezicht te worden. Alles went op den duur, zo blijkt maar weer.

Op www.inMill.nl las ik dat de kofferbakverkoop die gepland stond voor zondag 17 augustus niet doorgaat wegens gebrek aan belangstelling. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de vakantie en het mooie weer dat we hadden. Wie heeft er nu zin om een veel te hete zolder op te ruimen en daar niet meer gebruikte spullen die nog wel goed zijn te sorteren? Het is toch veel leuker om in de tuin te zitten, of te werken desnoods als men toch het gevoel wil hebben dat er iets nuttigs moet gebeuren. Bovendien waren een heleboel mensen véél te druk met de avond fietsdriedaagse die deze week in Mill plaatsvond. Bijna 400 deelnemers telde dit evenement! Ook al gebeurt er niet veel, actief zijn we wel in Mill. Het nationaal record op de 3000 meter bijvoorbeeld, dat werd dit weekend toch maar mooi verbeterd door John Peterse uit St. Hubert. (Het betreft hier atletiek voor mensen met een verstandelijke beperking.) Want als het om overwinningen gaat, hoort St. Hubert natuurlijk gewoon bij Mill (en St. Hubert). Net als alle Brabantse sporters in Beijing ook allemaal van óns zijn. Dat heet gezond chauvinisme en is in de sport heel belangrijk. Hoe meer (morele) steun de atleten kunnen krijgen, hoe beter! Helaas hoorde ik net dat ónze Marianne Vos (uit het Brabantse Babyloniënbroek, gemeente Aalburg) niet bij de eerste 3 eindigde en dus zonder medaille naar Brabant terug zal keren. Maar met een zesde plaats heeft ze wel bewezen dat ze kon fietsen, daar bij de Chinese Muur!

Nog iets waar we actief in moeten zijn komende week: Stem op Toeternietoe via Omroep Brabant!! Ook weer op www.inMill.nl las ik het volgende:

'Maandagavond 11 augustus presenteert Maud opnieuw "Zinderend Zuiden" op Omroep Brabant TV. Dit is een verslag van een evenement dat in Brabant plaatsvindt. Aan het einde van het programma laat Maud twee promo’s zien van 15 seconden waarin mensen hun evenement promoten. Een van de twee promo’s is van het Parkfeest en Ballonnenfestijn in Mill wat as zaterdag 16 en zondag 17 augustus gehouden zal worden. Kijkers kunnen vanaf maandagavond op een van de twee promo’s stemmen om te bepalen naar welk evenement Maud de week daarop gaat kijken en haar verslag zal doen in de volgende "Zinderend Zuiden". Stemmen kan vanaf maandagavond de hele week. Het programma wordt as maandag 11 augustus uitgezonden om zeven, acht, negen, tien en 11 uur ´s avonds. het stemmen gebeurd via de site van omroep Brabant. Wilt u dat Maud naar het Parkfeest komt? Stem dan vanaf maandagavond op de promo van Toeternietoe! www.omroepbrabant.nl/zinderendzuiden'

En als je dan toch op internet aan het rondsurfen bent, bekijk dan ook meteen ons eigen filmpje. Op de website van de KKN zijn we nu goed in beeld!

Vakantietijd

Hoe vaak kijkt een mens per dag op zijn horloge? Dat merk je pas als je vergeten bent om dat om te doen. Als je net zoals wij heel dicht bij de kerk woont, kijk je bijna even vaak per dag even op de torenklok. Maar helaas, de tijd in Mill staat nog steeds stil. Als ik 's ochtends met de hond ga wandelen, kijk ik als ik vertrek altijd even naar de kerktoren en ook nu er al een week niks meer te zien is, kan ik die gewoonte maar niet afleren. Zul je zien dat ik straks eindelijk zover ben dat ik niet meer kijk op de dag dat de nieuwe wijzerplaten ons tegemoet glimmen! Dan moet ik weer helemaal opnieuw wennen. Er zijn vast veel meer mensen in Mill die tevergeefs omhoog kijken, zeker op de momenten dat de klok zich laat horen. Het is ook een vreemde gewaarwording: je hóórt wel hoe laat het is, maar je ziet het niet!

Natuurlijk staat de tijd niet echt stil in Mill, al is het in de zomer wel rustiger. Voor de Millenaren die elders op vakantie zijn, zijn trouwens wel een heleboel 'toeristen' naar ons dorp en zijn mooie omgeving gekomen. Je merkt het bijvoorbeeld in de supermarkt, je hoort opeens veel minder Brabants praten. Achter op de auto's die op de Markt geparkeerd staan, zie ik dat ze uit alle delen van Nederland afkomstig zijn. Voor het weer hoef je ook niet echt naar het buitenland, ook al dacht men daar 2 weken geleden nog heel anders over! Toen meldde de ANWB het drukste weekend ooit door mensen die hals over kop zonniger oorden opzochten. Nu loopt iedereen te puffen, want tevreden met het weer zijn we in Nederland toch nooit. Volgens deskundigen van het KNMI zullen we eraan moeten wennen, het wordt écht heter en natter in ons land.

Dat het rustiger is in Mill merkte ik ook toen ik woensdag naar de markt ging om mijn wekelijkse portie groente en fruit te kopen. Er stonden opvallend weinig kramen, ook marktkooplui gaan met vakantie! Gelukkig stond mijn 'eigen' groenteboer gewoon op de vertrouwde plek.

Vandaag gebeurde er in en om ons huis ook iets bijzonders. Cameraman Toon Willems van KKN Media heeft een film van ons huis gemaakt. Voor een filmpje van 3 minuten is hij ruim een uur bezig geweest met opnames maken. Als de film gemonteerd is, wordt die uitgezonden in het programma "Uit en Thuis", dat in het gehele Land van Cuijk tweemaal per dag en 7 dagen per week is te zien op KKN Regio TV. Bovendien zal het binnenkort ook via live videostream op de KKN website te zien zijn. Als je een huis in de verkoop hebt, moet je gewoon álles proberen om het aan de juiste man en/of vrouw te brengen. Zo'n filmpje is een mooie aanvulling op de makelaarswebsites waarop ons huis al met 48 foto's gepresenteerd wordt. Wij zijn benieuwd welke reacties wij erop zullen krijgen!

De tijd in Mill staat even stil

Het is alweer enkele weken geleden dat er een bijdrage op deze weblog verscheen. Weken waarin wij genoten van een heerlijke vakantie in zonnig Frankrijk. Wij waren o.a. bij een tijdrit van de Tour de France in Cholet (Charente), reden de Mont Ventoux (Provence) op en bewonderden de mooie stad Dijon (Bourgogne). Bij thuiskomst stond de tijd letterlijk stil in Mill: de wijzerplaten van de torenklok zijn verwijderd. Een vreemd gezicht is dat, want de klok slaat nog wel ieder half uur. Een normale reactie bij het horen van de klok is kijken hoe laat het is. Dat is even wennen, want er is nu helemaal niks te zien.

Wat niet stil heeft gestaan tijdens onze afwezigheid is het gras. Zo te zien is het hier erg groeizaam weer geweest. Met bakken vol is het water blijkbaar uit de lucht gevallen. Daar zijn wij dan mooi aan ontsnapt, alhoewel we gisteren ook al onze portie gehad hebben. De vakantiewas moest binnen aan ijlings aangeschafte nieuwe wasrekken, want dat ene rekje dat ik er normaal voor gebruik was deze keer niet groot genoeg. Ook de nodige boodschappen die wij weer in huis moesten halen, deden we in de stromende regen. Bah! Maar wat een bofkonten zijn we dan toch dat we zo'n heerlijk weer tijdens onze vakantie hebben gehad. De beelden in het Journaal van gisteravond lieten wat minder fortuinlijke kampeerders zien die in Nederland waren gebleven. Gelukkig zien de voorspellingen er vanaf vandaag weer veel beter uit en is het morgen tijdens de grote vakantiejaarmarkt gewoon droog!
Het is te hopen dat het dan weer lekker druk wordt, met veel mensen op straat en een vrolijk zonnetje. Misschien stimuleert dat aspirant huizenkopers om nog eens goed naar ons mooie huis te kijken. Ja, het is nog steeds te koop en dat willen wij graag snel veranderd zien.
Uit een onlangs verschenen rapport van Woningmarktcijfers.nl blijkt dat er in Mill het minst verhuisd wordt! --- "Inwoners van de gemeente Mill en Sint-Hubert verhuisden in 2007 het minst van Nederland. Tenminste: als het over koopwoningen gaat. Dat blijkt uit de gegevens die registratiesite Woningmarktcijfers.nl verzamelde bij het Kadaster, dat alle woningverkopen in Nederland bijhoudt. Van de plaatselijke koopwoningvoorraad werd in Mill en Sint-Hubert 2,22 procent verkocht in 2007. Dat is het laagste percentage van het land." --- Wij hopen dat de cijfers voor 2008 er anders uit gaan zien en dat de plaatselijke koopwoningenvoorraad minstens met één pand af zal nemen. Natuurlijk hopen wij voor alle andere potentiële verkopers dat ook zij hun pand snel zullen verkopen, maar dan wel nadat wij het onze 'kwijt' zijn!!

Lange-termijn plan van Mill wordt werkelijkheid?

Heeft déze burgemeester het dan toch voor elkaar? Zal zíjn naam blijvend aan het vernieuwde centrum van Mill gekoppeld worden. Na jarenlange discussies over 'Het Centrumplan' heeft de gemeenteraad van Mill op donderdag 26 juni unaniem groen licht gegeven voor dit prestigieuze plan. Nu zou er dan iets moeten gaan gebeuren.

Maandag 30 juni wordt de symbolische aftrap gegeven door het pand van voormalig garagebedrijf Vlaar echt te gaan slopen. Eerder stond er boven een bericht op deze blog al dezelfde (truc)foto, maandagavond weten we of het dit keer wél werkelijkheid is geworden!
En dan....gebeurt er tot eind 2009, begin 2010 weer helemaal niks zichtbaars. Het is te hopen dat het terrein na de sloop van Vlaar tot die tijd niet als een kale vlakte blijft liggen. De periode is lang genoeg om er wat tegels in te leggen met een paar struiken er omheen, desnoods als tijdelijke parkeerplaats. Nú is het geen gezicht als je Mill inrijdt, maar anderjalf jaar níks op die punt is ook niet bepaald mooi.
De tijd tot het begin van de werkelijke werkzaamheden zal gebruikt moeten worden om met betrokken ondernemers en particulieren om de tafel te gaan zitten. In het persbericht dat ik daarover las, stond dat die onderhandelingen verder afgerond moeten worden. Van diverse kanten heb ik echter begrepen dat die onderhandelingen nog maar nauwelijks begonnen zijn.
Het staat er allemaal zo mooi en het lijkt of de gemeenteraad het - voor deze ene keer - helemaal met elkaar eens was. Maar in De Gelderlander lees ik toch ook enkele kritische noten waaruit je zou kunnen afleiden dat die unanimiteit een beetje geforceerd is. De naam Hans Verheijen komt naar voren op die punten waar bezwaren weggepoetst moeten worden. Henk Baltussen (auteur van het artikel in De Gelderlander van 27 juni) laat de burgemeester tot 3 keer toe eventuele belemmeringen luchtigjes van tafel vegen.
Het zal mij ook benieuwen hoe lang de euforie blijft duren. Er zullen nog heel wat raadsvergaderingen en discussies op ander niveau nodig zijn voordat het eerste nieuwe gebouw (het Sociaal Cultureel Centrum waarvoor Mariënweerd, de bibliotheek en de Concertzaal zullen moeten wijken) er werkelijk staat.

Tegelijk met het nieuws over het Centrumplan, kwam ook het Kees Bastiaanshuis weer in beeld. Nu Maasland de zekerheid heeft dat het plan doorgaat, heeft ze aangekondigd de sloop van het pand niet uit te willen stellen. Een tegenslag voor de stichting Kees Bastiaansmanifestatie, die eind 2009 in het pand aan de Bernhardstraat 6 een expositie wil houden van het werk van de Millse kunstenaar, om zo zijn honderdste geboortejaar te vieren. Vertraging zou namelijk wel een kostenpost van € 20.000 opleveren. Een heel bedrag, vergeleken met de 11,6 miljoen die de gemeente Mill zal moeten ophoesten om haar aandeel in het Centrumplan te kunnen leveren. Kom op gemeente, dat geld valt heus wel ergens op terug te verdienen. Van de ene kant (te) grootse plannen met Mill hebben en van de andere kant van die kleinburgerlijke zuinigheid ten toon spreiden, dat past niet bij elkaar.

Een gedenkwaardige dag voor Mill, die 26 juni 2008. Vanaf deze datum gaan de basisscholen De Leeuwerik en De Straethof onder één naam verder als LenS. Daarmee is de fusie tussen de katholieke basisscholen een feit. Later zal deze nieuwe basisschool LenS samen met openbare basisschool De Kameleon een nieuwe brede school betrekken. Maar daarover zijn de plannen nog (steeds) niet rond. Recentelijk werd zelfs het plan geopperd om géén nieuwe locatie te bouwen, maar gebruik te maken van de 2 huidige schoolgebouwen.

Wat de uitkomst van de diverse onderhandelingen en discussies ook zal zijn, vast staat dat er toch iets dreigt te gaan gebeuren in ons tot nu toe zo rustige dorp. De bewoners van Mill kunnen zich gaan voorbereiden op een centrum dat gedurende langere tijd meer op een puinhoop zal lijken dan op een plek waar je graag je boodschappen doet.

Weer terug van Schiermonnikoog

Koud terug uit IJsland - en dat bedoel ik heel letterlijk - voeren we zaterdag alweer naar Schiermonnikoog. De tussenliggende dagen werden gevuld met allerlei activiteiten die vooral buiten Mill plaatsvonden. Het is niet voor niks dat ons huis te koop staat, wij reizen heel wat kilometers per week om 's avonds in ons eigen bed te kunnen slapen.

Dit weekend lukte dat natuurlijk niet, van Schiermonnikoog kom je niet 'even' naar huis. Ruim 2½ uur met de auto naar Lauwersoog en dan nog een klein uur op de boot. Je krijgt er werkelijk het gevoel van dat je in een ver buitenland vertoeft. Gelukkig hadden we wel mazzel met het weer, alleen vanochtend toen we vertrokken regende het flink en stond er een harde wind. Maar wij hebben er 2 dagen van de zon kunnen genieten voordat we zondag aan het einde van de middag bij een congres aanwezig moesten zijn.
Van het Millse nieuws heeft ons deze week niet veel bereikt, dat ligt echter geheel aan ons. We waren nog even bang dat ook hier hagelstenen als pingpongballen de deuken in mijn auto hadden geslagen, maar daar bleek bij thuiskomst gelukkig niks van. Ons huis lag er nog vredig bij en staat nog steeds 'Te Koop'! Het grote bord is niet meer teruggevonden en nu hangt er een zogenaamd V-bord aan het raam op de 1^ste verdieping. Knappe jongen die dat ongemerkt meeneemt!
Maar het liefst zien wij natuurlijk dat dat bord zo snel mogelijk verdwijnt. Op de goede manier dan wel te verstaan: wij hopen dat het niet te lang gaat duren voordat de nieuwe eigenaar van ons huis zich meldt.
Voor meer informatie: www.funda.nl of vraag de brochure aan (met nog meer foto's) via www.vandevengarantiemakelaars.nl of klik voor meer detailfoto's op tekoop.station-mill.nl.

Vermist

Na een kleine week van afwezigheid kwamen wij op een hele vroege vrijdagochtend weer thuis in de Stationsstraat. Het eerste wat ons opviel, was het grote 'te koop' bord op de hoek van de straat. Het stond er prominent aanwezig te zijn, misschien iets té duidelijk. We hebben er maar een dag van kunnen 'genieten', want toen wij diezelfde avond laat thuiskwamen, stond het er waarschijnlijk niet meer. Helemaal zeker is dat niet, want door de wegwerkzaamheden verderop in de straat, kwamen wij van een andere kant aan. Maar de volgende ochtend zag ik vanuit het keukenraam dat er iets niet klopte. Het grote geel met groene bord dat ik daags daarvoor overduidelijk in het raam van de buren weerspiegeld zag, stond er niet meer. Nader onderzoek leverde helemaal niks op, het bord bleef vermist en alleen de paal is blijven staan. Toen ik de makelaar erover berichtte, stelde hij mij gerust door te zeggen dat het wel vaker voorkwam maar dat de borden ook altijd wel weer ergens anders opdoken. Of ik dan wel de paal eruit wilde halen, dan kwam de rest maandag wel. Die paal kreeg ik met geen mogelijkheid van zijn plaats, wat ook meteen verklaarde waarom die er nog stond! Het bord is nog steeds weg, ik hoop dat het een eenmalige actie was en dat we volgende week weer duidelijk 'te-koop-staan'. Misschien was het een actie van feestvierende oranjefans?
Mocht iemand anders in Mill opeens een groot geel met groen 'te-koop-bord' in de tuin hebben staan, dan kunnen ze het op Stationsstraat 5 weer op de juiste plek komen zetten!

Als je een week weg bent geweest, dan ligt er bij thuiskomst een grote stapel kranten en post. Oude kranten worden meestal meteen weggegooid, want oud nieuws is geen nieuws. Toch viel me meteen de berichtgeving over de brede school op en heb ik de Maasdriehoek alsnog uit de bak met oud papier gevist. De grote openingskop 'Later besluit brede school Mill' trok mijn aandacht. Alwéér een uitstel? Nu de Leeuwerik en de Straethof volop aan het fuseren zijn, verwacht je dat er schot in de zaak komt. Hoe langer de beslissing uitgesteld wordt, hoe moeilijker het wordt om alle neuzen dezelfde kant op te houden. Toch moet ik zeggen dat ik, na lezen van het bericht, het idee van AB'90 helemaal niet zo gek vind. Er zíjn 2 prima schoolgebouwen in Mill die in principe groot genoeg zijn om alle basisschoolkinderen in te huisvesten. Bij allebei de gebouwen zijn faciliteiten voor de gymlessen in de buurt en is er ruimte voor buitenschoolse opvang en andere 'brede' toepassingen. De scholen zijn beide op een voor basisonderwijs geschikte locatie gelegen. Plus een enorm groot voordeel: het voorstel van AB'90 is de helft goedkoper. Als ik in de gemeeteraad zat, dan zou ik het wel weten...

Groeten uit IJsland

IJsland is práchtig, kijk op onze reislog voor meer foto's en verhalen. Klik hier.

Officieel

Vanaf dit weekend is het officieel, Stationsstraat 5 staat te koop op de website van de makelaar http://www.vandevengarantiemakelaars.nl en op Funda.
Met nóg meer foto's dan al op http://tekoop.station-mill.nl te zien waren en natuurlijk met een wervende tekst om de potentiële koper enthousiast te maken.
Hopelijk helpt dat allemaal om het snel te verkopen.

Omdat wij morgen voor een paar dagen naar IJsland vertrekken, ben ik met het schrijven op de weblog iets eerder dan normaal. Misschien vind ik zondag nog tijd om hier een leuke foto van een geiser of ander natuurschoon te plaatsen, dat ga ik in ieder geval proberen.

Volgende week alles weer gewoon, voor zover je daar bij ons óóit over kunt spreken!

Tips voor deze week:
http://tekoop.station-mill.nl
www.vandevengarantiemakelaars.nl
www.funda.nl
www.landenweb.net/ijsland
Reisverhalen

TE KOOP

Dit zal zeker niet het laatste schrijfsel zijn dat ik op Station Mill zet, maar je zou wel kunnen zeggen dat dit het begin van het einde is. Het einde van onze tijd in Mill.
Het is niet dat wij het niet naar onze zin hebben in Mill, we wonen er graag. Maar de afstand tot Utrecht en het steeds drukker wordende woon-werkverkeer op dat traject laten ons geen andere keus. We moéten wel als we er samen ook nog zoiets als een sociaal leven op na willen houden. We hebben dus stevige verhuisplannen.

Onze eerste stap is het aanbieden van onze fijne woning op de huizenmarkt. Dat doen we niet zonder verdriet, want bijna drieënhalf jaar geleden dachten wij dat we heel lang in het huis van onze dromen zouden blijven wonen.
Deze week is de makelaar geweest voor de eerste afspraken en volgende week worden er foto's gemaakt en zal er een presentatie op Funda komen. Én natuurlijk een bord met in grote letters ´Te Koop´ erop in de tuin.
En dan volgt het grote wachten... en dat is nou net iets waar ik helemaal niet goed in ben. Actie moet er komen, en snel graag. Om het idee te hebben dat ik er zelf ook alles aan doe, heb ik vast een voorproefje op internet gezet. De link daarheen (http://tekoop.station-mill.nl) heb ik in een begeleidende mail aan al mijn vrienden en bekenden gestuurd, in de hoop dat ze toevallig iemand weten die een huis zoekt in de omgeving van Nijmegen.

Vanaf nu gaan wij er dus rekening mee houden dat ons huis te koop staat en we, hopelijk binnen afzienbare tijd, gaan verhuizen. Er kunnen kijkers komen, het huis moet opgeruimd worden. Vandaag heb ik maar vast de ramen gelapt, dan glimmen ze mooi op de foto's die woensdag door de makelaar gemaakt worden. Terwijl stap 1 pas gezet is, zijn we in gedachte soms al met stap 2 bezig: het zoeken naar een ander huis. Waar zal dat staan? Kunnen we alles wel meenemen? Gaat het straks qua tijd wel lukken om iets anders te vinden terwijl dit huis al verkocht is?

Er zullen waarschijnlijk nog veel afleveringen volgen op dit blog. Want zelfs al komen er al snel kopers, verhuizen gaat meestal niet van de ene op de andere week. Het zal een rare tijd worden, terwijl het normale leven natuurlijk gewoon doorgaat. Zo lang als we nog in Mill wonen, blijf ik er uiteraard over schrijven.
Tot volgende week! (En vergeet niet ook even op 'TE KOOP' te kijken!)

Schapen en kikkervisjes in het landschapspark

Bijna een jaar geleden, om precies te zijn op 26 augustus 2007, schreef ik over schapen. Iemand had me toen ingefluisterd dat er besloten was om een kudde schapen naar Mill te halen ter ondersteuning van het gemeentelijke groenbeleid. Ik had er zo mijn gedachtes over, maar de schapen kwamen er. Niet dat ik er veel van merkte, zo heel af en toe zag ik ze wel eens op de tot recreatieheuvel heuvel getransormeerde vuilnisbelt. Ik wíst dat de kudde zich ergens in Mill bevond, maar ik kwam de schapen jammer genoeg nooit tegen. Tot vrijdagmiddag!

Deze week werkte ik weer eens sinds lange tijd als juf op De Kameleon. Het lag helemaal aan mij dat het zo lang geleden was, gewoon te druk gehad om er dat bij te doen. Maar qua beschikbare tijd kon het weer en natuurlijk probeerde ik er iets leuks van te maken. De leerstof die aan de beurt was, hielp mij daar uitstekend bij. Er stond namelijk een biologieles op het programma over 'waterdiertjes'. Daar kun je een hoop over leren door in een boekje te kijken, maar het is beter om daarvoor 'echte' beestjes te bestuderen. Aanschouwelijk onderwijs noemen ze dat. Met de kinderen van groep 6 had ik afgesproken dat ze vrijdagmiddag schepnetten en glazen potten mee moesten brengen. De voorbereidende les in de klas hielden we kort. Na een korte instructie wandelden we naar het dicht bij school gelegen nieuwe landschapspark en zochten een geschikte plek om de potten te vullen met water. Wij hoopten dat in de aangelegde poelen dicht bij het kanaal veel waterdiertjes zouden zitten, het onderwerp van onze les. Om te zien of er echt wat te ontdekken viel in het geschepte slootwater, mocht er eerst één groepje 'proefscheppen'. De oogst was geweldig, een pot met watervlooien, tubifex en bloedzuigertjes. De kinderen werden nog enthousiaster. De poel was groot genoeg om op voldoende afstand van elkaar te 'scheppen'. Toen de potten vol genoeg waren en we eigenlijk geen excuus meer hadden om nog langer aan de waterkant te blijven, besloten we aan de andere kant van het kanaal terug te wandelen. En toen zagen we ze: de schapen. Aan de overkant van de Graafseweg stond de hele kudde te wachten om over te steken, terwijl wij op dat moment over de brug liepen om aan de andere kant van het kanaal te komen. Een extra stukje biologieles, het leek wel een cadeautje!

Wij hebben natuurlijk gewacht tot de schapen aan onze kant waren, zodat we goed konden zien hoe de honden de kudde bij elkaar hielden. Ook de onwillige schapen werden de juiste kant op gestuurd. De kinderen zagen meteen een overeenkomst tussen de kudde en zichzelf. Of de juf nou de hond was of de herder, werd niet helemaal duidelijk ;-)
In ieder geval genoot de juf er net zo van als de kinderen en liep ze met haar 'kudde' op een veilige afstand (waar schapen lopen, ontwikkelt zich een enorme stofwolk) achter de schapen aan.

Op school gingen we met behulp van een determineerpapier bepalen wat voor beestjes we gevangen hadden. Bootsmannetjes, watervlooien, waterkevers, slakjes en zelfs nog kikkervisjes. We hadden een geweldige vangst gedaan. Met een emmer extra slootwater ging de inhoud van de potten in één grote bak om nog een paar dagen van te genieten. Daarna kan alles dan weer terug naar de poel, liefst voordat de kikkervisjes pootjes krijgen!

Helaas had ik gisteren mijn fototoestel niet bij me, maar vanmiddag ben ik even terug gelopen naar het landschapspark waar de schapen op een afgesloten stuk staan te grazen.
Toch leuk, zo 'n Millse kudde.

Mill en St. Hubert: een verrassende ontmoeting!

Terwijl ik de laatste blog van de burgemeester zat te lezen (www.hansverheijen.nl) over de expositie van Rob Bouw in het gemeentehuis, bedacht ik eigenlijk hoe vreemd het is dat er wel een jaarlijkse dag voor nieuwe Nederlanders is in onze gemeente maar níet voor nieuwe Millenaren.
Dat kwam door het volgende fragment:

=========
"Voor jou Rob is het een beetje thuiskomen vandaag; geboren in het Brabantse Handel heb je geruime tijd buiten Brabant gewoond en je ontwikkeld. Sinds 2001 ben je woonachtig in Mill. Met deze expositie wil je laten zien welke veelzijdigheid jou typeert; een come-back in het Brabantse als beeldend kunstenaar. Ik heet je van harte welkom hier in het hart van het Land van Cuijk en verwelkom je thuis in jouw huis, het gemeentehuis van jouw gemeente Mill en Sint Hubert."

=========

Daardoor besefte ik dat dat stukje grotendeels ook voor ons geldt: geboren elders in Brabant en als jong volwassene vertrokken, zo'n 30 jaar buiten Brabant gewoond en ons volop ontwikkeld. Sinds 2005 zijn we 'terugkom' Brabanders en wonen met veel plezier in Mill. Maar echt helemaal thuis in Mill zijn we nog steeds niet. Wél in ons prachtige huis en in de buurt, maar wat het nu precies ís om je Millenaar te voelen, hebben we nog niet ontdekt. Dat ligt natuurlijk vooral aan ons, we hebben het te druk om erg actief aan het dorpsleven deel te nemen. Het zou daarom al helpen als we op de een of andere manier meer 'nieuwe' (en gevestigde natuurlijk) Millenaren zouden leren kennen. Daar lijkt me zo'n jaarlijkse bijeenkomst op het gemeentehuis, of voor mijn part tweejaarlijkse, een heel goede gelegenheid voor.
In een ver verleden zochten wij ook al eens naar een huis in Brabant, toen in de buurt van Den Bosch. Dat is nooit iets geworden, wij bleven in de buurt van Utrecht wonen. Maar wat ik me daar nog heel goed van herinner is dat in een van de gemeentes waar wij een huis bekeken, ieder jaar de nieuwe inwoners verwelkomd werden met een speciale dag waarop ze met elkaar kennis konden maken. Waarschijnlijk heb ik het ook zo goed onthouden omdat de makelaar me toen vertelde dat er op die dag bier in plaats van water uit de dorpspomp kwam!
Dat lijkt me nou een idee dat heel gemakkelijk overgenomen kan worden door de gemeente Mill. Onze burgemeester is tenslotte ook een 'nieuwe' Millenaar (ook al woont hij dan in Langenboom) en als ik zijn weblog lees, ontmoet hij veel verschillende Millenaren. De aangewezen persoon dus om zo'n dag te organiseren, hij zou een perfecte intermediair zijn tussen de 'oude' gevestigde Millenaren en alle nieuwkomers. Dan hoeft er ook geen speciale dag meer voor nieuwe Nederlanders te worden georganiseerd, daarmee kan Mill een nieuwe impuls geven aan het begrip inburgering.