Een abnormale schoolweek

De discussies over de brede school die er - in welke vorm dan ook - ooit in Mill moet komen, zijn nog lang niet voorbij. De standpunten van de diverse partijen worden breed uitgemeten in de plaatselijke pers. Het college van B & W heeft deze week geadviseerd om vast te houden aan de plannen voor één brede school aan de Langenboomseweg. Andere groeperingen doen hun best om hun stem daartegen te laten horen. Vorige week zaterdag stond er een ingezonden stuk in De Gelderlander waarin een pleidooi voor kleinschaligheid de argumenten voor één grote school moet tegenspreken. In dat stuk wordt ook gesproken over de kwaliteit van het basisonderwijs in Mill. Dat is vrij logisch, want grote zorgvuldigheid is geboden als het om de kwaliteit van onderwijs aan jonge kinderen gaat. Daar zal iedereen het mee eens zijn. De opmerking dat de kwaliteit van het onderwijs toenam met de komst van een openbare school in Mill vind ik dan ook meer een constatering dan een vergelijking tussen de verschillende vormen van onderwijs in Mill. Volgens mij is dat de wet van de markt: als er meer aanbod komt, zal iedereen meer zijn best moeten doen om een goed product te leveren. Dat verhoogt per definitie de kwaliteit. Zo was volgens mij de opmerking in het stuk van Van Eenbergen ook bedoeld. Meer keus zorgt voor een kwaliteitsimpuls in het aanbod en dat is goed.
Hoe jammer is het dan om te zien dat de leerkrachten van de katholieke scholen in Mill zich aangevallen hebben gevoeld. Vanmorgen stond er een ingezonden brief in De Gelderlander van de gezamenlijke leerkrachten waarin zij stellen dat de kwaliteit van het onderwijs in Mill ook goed was voor de komst van de openbare basisschool. Maar dat heeft ook niemand ooit bestreden. Dat de kwaliteit niet verbeterd werd, is een vreemde stelling van leerkrachten die beter zouden moeten weten. Iedere leerkracht uit bijzonder of openbaar onderwijs zou dagelijks bezig moeten zijn met het verbeteren van de kwaliteit van zijn of haar onderwijs. En elke leerkracht doet dat eigenlijk ook, dat is een automatisme. Leerkrachten die hun tijd uitzitten of er geen zin meer in hebben, moeten stoppen met onderwijs geven. Nu gedragen de 'katholieke' leerkrachten zich als een aangevallen dier, dat slaat ook terug. Dat is jammer.
Ook jammer is dat de plaatsing van de brief in de krant van vandaag wel op een erg ongelukkig tijdstip valt. In diezelfde krant staat de necrologie van de helaas veel te vroeg overleden directeur van de openbare basisschool in Mill: Arthur Denkelaar. Een man die iedere dag bezig was om de kwaliteit van zijn school te waarborgen en te verbeteren. Die goed niet goed genoeg vond en van zíjn school een superleuke, maar vooral nóg betere school wilde maken waar ieder kind en iedere leerkracht zich optimaal kan ontwikkelen. In diezelfde krant staan ook de indrukwekkende rouwadvertenties voor Arthur waaruit blijkt hoeveel hij voor veel mensen in Mill betekende. Voor Arthur geen brede school meer, maar ik weet zeker dat hij graag gewild zou hebben dat De Kameleon doorgaat op de ingeslagen weg want ook in het onderwijs geldt dat stilstand achteruitgang betekent. Onderwijs is ontwikkeling, daarin zit de kwaliteit!