Koninginnedagen

In tegenstelling tot vorig jaar, hebben we dit jaar helemaal niks te klagen over het weer tijdens de koninginnedagfeesten. Tenminste, als de voorspellingen uitkomen en 'ceremonieel performer' Belinda van der Pool er niet in slaagt om haar regendansen met resultaat uit te voeren. Dat laatste hoorde ik net op de radio bij het programma Cappuccino van Sjors Fröhlich. Een paar dagen eerder zag ik ook al Emeke Buitelaar in haar uitdossing als regendanser op de televisie. Een nieuwe trend? Springen deze dames, met hun zweverig aandoende verhalen, handig in een gat in de markt of is het ze vooral te doen om opnieuw de aandacht op hun eigen toko te richten? Emeke Buitelaar is behalve dansperformer ook beeldend kunstenaar en schildert symbolische doeken. Belinda heeft zich gespecialiseerd in diverse massagetechnieken, richt zich op healing en organiseert onder meer maanvieringen.
Voorlopig is de lucht gelukkig nog strak blauw en volgens het KNMI - dat het ook niet altijd bij het rechte eind heeft, maar haar voorspellingen in ieder geval wetenschappelijk onderbouwt - houden we dit droge weer de komende dagen wel.
Dat is maar goed ook, want overal in Nederland zijn de oranjecomités druk bezig met het organiseren van een feestelijk weekend. Zo ook in Mill.
Alhoewel we maar één koningin hebben in ons land, gaan we in Mill twee dagen feest vieren. De koninginnedag start hier al op 29 april om 11.00 uur met een kofferbak- en straatverkoop in de Kerkstraat. Diezelfde middag wordt dit evenement opgevrolijkt met optredens van diverse lokale en regionale bands. In en rond de feesttent op het plein voor het gemeentehuis zal er muziek te horen zijn die varieert van stevige rock tot Brabantse klanken en van dweilorkest tot zelfs Ierse folklore.
En dan volgt er na zo'n feestelijke dag nóg een koninginnedag! Op 30 april, de enige echte dag, organiseert de Stichting Kinderfeesten Mill het traditionele spellencircuit. Die dag begint om 10.00 uur met het oplaten van ballonnen.
's Middags is er voor de stoere en sterke Millse krachtpatsers gelegenheid om zich met elkaar te meten tijdens het 'biervattrekken' en vanaf 17.00 uur worden deze dagen afgesloten met een groot feest mét allroundband Random.
Meer informatie over de koninginnefeesten in Mill is te vinden op de websites www.straatverkoop.nl en www.koninginnedag.inmill.nl.

Vertragingen in Mill

Dat het in Mill meestal wat langzamer gaat dan elders, heb ik al eens eerder aangekaart. Deze week zijn daar weer prachtige voorbeelden van te geven. Ten eerste: de 'monumentale boom' aan de Pastoor Maasstraat zal een paar dagen later verhuizen dan oorspronkelijk gepland. Helemaal duidelijk was de berichtgeving hierover niet, want er werd op www.inMill.nl en in De Koerier een andere datum genoemd dan in De Gelderlander. In ieder geval was 18 april de dag waarop het allemaal had moeten gebeuren. Op maandag 16 april werd al begonnen met de werkzaamheden en op dinsdagochtend heb ik daar de eerste foto's van gemaakt. Donderdagochtend 19 april nam ik weer mijn fototoestel mee, want ik verwachtte de boom nu op een andere plaats te zien. Maar ik zag het al van een afstand, de boom staat nog steeds op zijn oude plek, in een enórm gat weliswaar, en het ziet er niet naar uit dat het een gemakkelijk karwei zal worden. Recht tegenover de plaats waar de boom moet verdwijnen is een eveneens enorm gat gegraven, dat zal de nieuwe bestemming worden. In tegenstelling tot wat de berichten zeggen, is dat niet aan de Brandsestraat maar gewoon ook aan de Pastoor Maasstraat. Toen ik de eerste keer las dat de boom verplaatst zou worden naar de Brandsestraat, dacht ik dat in het nieuwe wandelparkje dat daar opeens is verschenen, een plek gecreëerd zou worden.
---
"De moerascipres (Metasequoia glyptostroboides) komt nu langs de Brandsestraat te staan waar een recreatieve wandelroute langs loopt. De boom is 16 meter hoog en heeft een stamomtrek van ongeveer 3 meter. Het gewicht van de boom wordt geschat op zestigduizend kilo." Bron: de Gelderlander
---
Geen kleine jongen dus, zo'n boom. Die zou het nieuw aangelegde park ook alleen maar overhoop zetten. En omdat het geen kleine jongen is, duurt de hele verhuizing ook langer dan verwacht. Als het goed is, zal de boom maandag 23 april écht op zijn nieuwe plek komen te staan!

En dan de tweede vertraging: hoe vreemd dat ik daar nou helemaal niet van opkijk. "Centrumplan Mill laat nog even op zich wachten" kopt www.inMill.nl. Inderdaad, na de informatieavond op 4 december 2006 bleef het opmerkelijk stil. Echter nú al, in april, heeft de gemeente officieel bekendgemaakt dat betrokken partijen (nog) niet voldoende overeenstemming hebben bereikt over de voorwaarden waaronder dit plan gerealiseerd kan worden. Ik lees verder dat onder die voorwaarden vooral financiële onenigheid schuilgaat. En dat is dus weer helemaal geen nieuws, want dat was in december ook al bekend. Hier is de tactiek gevolgd van beter 'geen nieuws' communiceren dan niet communiceren. Zo houden we iedereen weer een poos rustig. Via Algemeen Belang '90 hoorde ik al eerder dat de besluitvorming opgeschoven was naar juni. Hopelijk wordt het inspraaktraject niet tegelijkertijd gestart met het begin van de grote uittocht door de zomervakantie, of denk ik nou heel slecht?

Zomertijd

Voor het eerst dit jaar zit ik buiten te werken aan mijn weblogs. Heerlijk in de frisse lucht, in de zon gaat helaas niet vanwege het zicht op mijn scherm. Maar het zonnige gevoel is er wel helemaal: zomerkleren uit de kast gehaald, blote benen die aan wat kleur toe zijn en kat en hond die lekker lui voor me liggen. Op de achtergrond hoor ik vrolijke mensen die elkaar toeroepen, net alsof iedereen weer uit zijn winterslaap is wakker geworden. In Mill is het leuker in de zomer, maar dat geldt waarschijnlijk voor iedere plaats in Nederland. Mensen lachen meer, hebben minder haast en lijken allemaal blij dat ze weer naar buiten kunnen.
Dat geldt zeker ook voor mij, een wintermens ben ik nooit geweest. Ik kom pas op stoom als de temperatuur oploopt, hoe heter het wordt, hoe meer energie ik ervan krijg. Het is dan ook heerlijk dat ik zo vroeg in het jaar al afscheid kan nemen van de winterblues.

Vorige week zijn we al een flink eind wezen fietsen, in de omgeving zijn genoeg mooie dingen om van te genieten. Bijvoorbeeld Kasteel De Tongelaar en het dorpje Linden met de Kraaijenbergse Plassen. Gisteren was ik bij de wekelijkse boodschappen iets vergeten, een kleinigheid. Ik kon natuurlijk snel teruglopen naar de Albert Heijn, maar ik koos ervoor om even de fiets te pakken en naar Wanroy te rijden. Wél zo goed voor de lijn en ik kon meteen weer even genieten van het mooie weer. Dat soort ideeën krijg ik dus niet in de winter - en dat heeft niks met de temperatuur op zich te maken, want van fietsen krijg je het niet snel koud. Het is meer mijn gevoel dat ervoor zorgt dat ik in de winter het liefst binnenblijf. Het lijkt erop alsof er iets van winterslaap in mijn genen is achtergebleven, alhoewel ik niet zeker weet hoe de oermens zich wat dit betreft gedroeg. Dat zoek ik nog wel eens op. Intussen is het een fijne gedachte dat mijn winterse luiheid zo'n oorsprong zou kunnen hebben.
Maar terug naar de zomer nu, daar ging dit verhaal tenslotte over. En juist omdat het zulk mooi weer is, zal ik er hier niet langer over uitweiden. Ik ga er vandaag van genieten en morgen is de tuin aan de beurt. Gras maaien, onkruid weghalen, scheefgezakte boom rechtzetten, stoep vegen, allemaal klussen die moeten gebeuren. Maar in de zon bij een lekkere temperatuur is dat absoluut geen straf.

Zijden draad

Donderdagochtend stond het in De Gelderlander: "Fusie Nuon Essent aan zijden draad". Bij ons leek het erop dat die draad diezelfde nacht al geknapt was...
's Morgens vroeg om half 7 zat ik opeens rechtop in mijn bed, er klopte iets niet. Dat bleek maar al te waar te zijn toen ik op de wekkerradio keek: daar was helemaal niks te zien. Dood. Op mijn horloge was het echter al half 7, een half uur geleden had die wekkerradio zich al moeten laten horen. De lamp in de slaapkamer deed het ook niet, maar op de overloop wel. Dán zal er wel een stop omgeslagen zijn, maar na een blik in de meterkast werd het raadsel alleen maar groter. Alles zag er normaal uit, op één kleinigheidje na. Er brandde een minuscuul rood lichtje, dat hadden we nog nooit eerder gezien. Naast het lichtje stond een al even klein gevarendriehoekje. Niet bepaald geruststellend dus!
In bijna het hele huis was normaal elektriciteit, enkel onze slaapkamer met aangrenzende badkamer en een paar stopcontacten in het kantoor beneden waren daarvan verstoken. En niet geheel onbelangrijk, ook de verwarmingsketel hoort blijkbaar bij dezelfde groep. Wij gingen er van uit dat we voor 7 uur 's ochtends nog niemand konden bereiken en omdat we allebei ook graag op tijd op ons werk wilden zijn, improviseerden wij met verlengsnoeren van de ketel naar een werkend stopcontact. Zo hadden we toch warm water om te douchen. Ook de pc in het kantoor kreeg zo een andere aansluiting, zodat ik op internet het installatiebedrijf op kon zoeken waarvan wij een sticker in de meterkast hebben.
Om 8 uur, onderweg naar mijn werk, heb ik het installatiebedrijf gebeld en ons probleem uitgelegd. Ik kon gemakkelijk een afspraak maken voor diezelfde middag. Niet te vroeg, vanaf half 4. Het was geen enkel probleem om het zo te regelen. Petje af voor de flexibliliteit van Nabuurs uit Haps!
Tussen de middag zag ik wel 4 Essent bussen in de straat, maar bij ons was de situatie nog onveranderd. Het lampje in de meterkast brandde nog en boven was nog geen elektriciteit. Zou Essent er iets mee te maken hebben, lag het probleem niet bij ons binnen maar kwam het van buiten? Veel tijd om daarover na te denken had ik niet, snel eten en weer vlug terug naar De Straethof. Groep 8 wacht.
Zo snel als ik kon, ging ik na school naar huis en het eerste wat mij opviel, was dat Essent nog steeds bezig was in de straat. Ik werd opgevangen door onze buurman, ze waren me aan het zoeken geweest. Om me te waarschuwen dat alle stroom er af moest, er was een probleem met de elektriciteit! Dat hadden wij inderdaad al gemerkt...
's Nachts om een uur of 4 was er blijkbaar een kabel 'geknapt', maar omdat de stroomtoevoer in meerdere fasen de huizen binnenkomt, hadden wij dus nog gedeeltelijk elektriciteit. Het gedeelte van de Stationsstraat van Blokker t/m ons huis had er last van gehad. Maar, zo vertelde de buurman, het was bijna verholpen. De Essent medewerker die mij inmiddels gevonden had, bevestigde dat verhaal.
Inmiddels was ook Nabuurs gearriveerd, die kwam dus eigenlijk helemaal voor niks. Vervelend, maar dat was niet meer te voorkomen. We hebben nog even samen in de meterkast gekeken, maar daar viel uiteraard niet veel te zien. Toen ik hem voorstelde dat hij dan toch in ieder geval maar de voorrijkosten moest berekenen, lachte hij dat heel ver weg. Een warme douche voor Nabuurs dus, geweldige service!