Het wordt weer Kerst

Zoals overal in Nederland, en ver daarbuiten, wordt er in Mill veel werk gemaakt van de kerstversieringen. In veel voortuinen staan verlichte bomen en door de ramen zie je mooie kerstbomen staan. Ook de winkels en andere bedrijven hebben hun best gedaan om er iets moois van te maken. Op vrijdag 15 december werd daar nog eens extra de nadruk opgelegd tijdens de jaarlijkse Midnightshopping. Een geslaagde activiteit van de Ondernemersvereniging Mill en naar ik heb begrepen ook volgend jaar gecombineerd met een kerstmarkt.

Maar voor de meeste mensen is Kerstmis toch een echt 'thuisfeest' en worden de meeste kerstversieringen dus ín huis aangebracht. Zo doen wij dat zelf ook.

Sinds wij in Mill wonen zetten wij niet één maar twee kerstbomen in huis, het is namelijk moeilijk kiezen welke kamer het meest geschikt is om de boom te plaatsen. Wij zitten natuurlijk veel in de huiskamer, maar als we alleen daar een boom neer zouden zetten is dat niet erg gezellig tijdens ons kerstdiner. Dat nuttigen wij in de eetkamer en daar is ook ruimte genoeg voor een flinke den.

Daarom hebben wij dus in beide kamers een boom, in de huiskamer een blauwe en in de eetkamer een rode. Alle versieringen in die kamers zijn ook aangepast aan die kleuren, zodat wij spreken van de blauwe en de rode kerstkamer.
Voor het totaalplaatje ziet ons huis er vanaf de straat ook sfeervol verlicht uit. Het hele jaar door hebben wij géén gordijnen, maar sluiten wij 's avonds de wereld buiten door onze luiken te sluiten, met Kerstmis echter hebben wij lichtgordijnen!
In de blauwe kerstkamer is de versiering stemmig en de boom een beetje chique, in de rode kerstkamer daarentegen is het allemaal wat uitbundiger. In de rode boom hangen alle kerstversieringen met een 'verhaaltje', zoals de Amerikaanse kerstsok van een van de zonen en het zelfgeknutselde rendier (inderdaad met rode neus). Zo moet een kerstboom eigenlijk ook zijn: een zichzelf vertellend verhaal dat je mee terugneemt naar vroegere kerstmissen. Je wordt er dus een beetje sentimenteel van. Dat hoort ook zo in deze dagen.

De kerstkaarten die nu iedere dag op de deurmat vallen, dragen daar ook hun steentje aan bij. Ze worden met zorg opgehangen en sommige kaarten lees je steeds opnieuw. Ook de modernere, digitale kerstwensen komen binnen en worden glimlachend bekeken. Zo groeien wij langzaam naar Kerstmis 2006 toe. Vanmiddag komen de buren vast een voorproefje nemen tijdens de kerstborrel die wij voor hen georganiseerd hebben. Bij het heffen van het glas zullen we allemaal zo onze eigen kerstgedachten hebben. Ieder voor zich, zonder die gedachten uit te spreken, zal een toast uitbrengen op een goed en gezellig kerstfeest!