Ingeburgerd

Nou wonen we al meer dan 5 jaar in Mill en toch blijft het moeilijk om ingeburgerd te raken. Ik vraag me af of het feit dat ons huis te koop staat, daar iets mee te maken heeft. Wij zullen wel niet lang meer in Mill wonen, dus wordt er niet in ons geïnvesteerd. Zoiets? Het kan natuurlijk ook heel goed aan ons liggen, want eerlijk is eerlijk: wij zijn ook heel vaak niét in Mill. We reizen wat af, maar alles bij elkaar breng ik in ieder geval toch de meeste tijd in Mill door. Van mijn echtgenoot valt dat nog te bezien. Die gaat 's ochtends voor dag en dauw de deur uit en komt 's avonds om 8 uur weer binnenwaaien. In de zomer is dat niet zo erg, maar in de winter ziet hij Mill alleen in het weekend bij daglicht.
De eerste jaren zoek je als nieuwe inwoner naar leuke activiteiten die ervoor zorgen dat je de mensen in het dorp leert kennen. Maar als je niet van voetballen of handballen houdt, wordt het erg moeilijk om je in de avonduren ergens bij aan te sluiten. Ooit werd er door De Meander (stichting voor kunstzinnige vorming in de regio) een tekencursus in Mill aangeboden, maar die ging wegens gebrek aan belangstelling niet door. Bij diezelfde stichting volg ik al wel een aantal jaren de cursus Model- en Portretboetseren, maar die is in Cuijk en komt derhalve niet in aanmerking om als 'inburgeringscursus' voor Mill te dienen. Gelukkig viel er vorig jaar een foldertje in de bus van Eurocom, een organisatie die taalcursussen aanbiedt, waarin reclame gemaakt werd voor Spaanse les in Mill! Voor ons was dat een uitkomdt, want de lessen beginnen pas om half 9 's avonds en dat betekent dat wij er samen van kunnen profiteren. Het zijn pittige lessen eens in de 14 dagen op maandagavond in Mariënweerd, maar erg leuk om te volgen. Nog een paar lessen en dan zijn we beginner af en kunnen door naar de gevorderden.
In de loop der jaren hebben we ook een aantal nieuwe buren gekregen. Maar zijn wij altijd gewend geweest om ons voor te gaan stellen als we ergens nieuw komen wonen (na 7 verhuizingen krijg je daar wel ervaring in), hier bevinden wij ons in een lastig parket. Behalve van verre goedendag zeggen, is er nooit echt kennisgemaakt en daar voelen wij ons niet gemakkelijk bij. Moeten wij alsnog de nieuwe buren uitnodigen of 'doen ze hier niet zo officieel'? Gelukkig hebben we wel heel goede buren aan de mensen die er al woonden toen wij hier neerstreken, maar daar zijn wij ons 5 jaar geleden dan ook zelf gaan voorstellen. Ingewikkeld hoor, de 'spelregels' in dit dorp.
De vrienden die we in Mill hebben, kenden we al toen we hier kwamen wonen. Van de tijd dat wij in Wageningen woonden en werkten. Dat zij ook in Mill woonden, ontdekten we pas toen we ons huis al gekocht hadden. Op gezamenlijke feesten in Wageningen kwamen we ze nog wel eens tegen, maar we hoorden van een wederzijdse kennis dat zij al 15 jaar Millenaren waren!
De vraag is natuurlijk wanneer je ergens echt bent ingeburgerd. Je ergens thuis voelen - en dat doen wij ons in Mill - is niet hetzelfde als door de Millenaren als een van hen beschouwd worden. Dat is niet tastbaar en toch voel je dat. Inburgeren is niet gemakkelijk, daar hoef je geen allochtoon voor te zijn. Zelfs voor ons als Brabanders in Mill geldt: eens een nieuwkomer, altijd een nieuwkomer.

Deze week op Lievendags Weblog: Eindelijk zomer