Hij staat er weer, of moet ik in dit geval zeggen: zij staat er weer. De borstenbus noem ik het als kleine polikliniek ingerichte voertuig, dat deze maand achter het gemeentehuis staat. Een noodzakelijk kwaad, want het valt niet tegen te spreken dat door preventief onderzoek ernstige vormen van borstkanker in een vroeg stadium kunnen worden opgespoord. Maar kwaad in de zin van dat het geen lolletje is om borstfoto's te laten maken, je wordt toch behoorlijk 'geplet'!
Het onderzoek is voor vrouwen tussen de 50 en 75 jaar die om de 2 jaar opgeroepen worden. Dat betekent dat je 13 keer naar de bus mag, als je tenminste het geluk hebt dat er nooit iets gevonden wordt.
Wat vandaag vooral mijn aandacht trok, was dat de bus zo slecht toegankelijk is. Gezien de doelgroep waarvoor de bus gebruikt wordt, is het vreemd dat men alleen via een smalle trap naar binnen kan. Ik meen me ook van een vorige keer te herinneren dat de toegang minder hoog was, maar misschien ben ik gewoon vergeten hoe het een paar jaar geleden was. Het viel me nu extra op omdat ik al een paar dagen erge last van mijn knie heb en daarom heel moeilijk kan traplopen. Verder was de gang van zaken in de bus zoals ik me dat herinnerde van vorige keren. Melden, wachten tot er een cabine vrij is, bovenlichaam ontbloten en op je beurt wachten, foto's van je borst maken (au, au), weer aankleden en wachten op het seintje dat de foto's goed zijn en je naar huis kunt.
Nou zijn er de laatste tijd steeds berichten in het nieuws die preventief onderzoek tegenspreken, vooral het zelfonderzoek wordt in twijfel getrokken. Ook hoor ik steeds meer dat het goed zou zijn als vrouwen al op jongere leeftijd opgeroepen worden, omdat borstkanker steeds vaker bij vrouwen onder de 50 jaar voorkomt. Wat zegt de organisatie 'Bevolkingsonderzoek Borstkanker' zelf over preventief of zelfonderzoek op haar website?
Zij staan - uiteraard - helemaal achter het bevolkingsonderzoek dat zij zelf uitvoeren, maar verwijzen voor een mening over zelfonderzoek door vrouwen naar de website van het KWF en geven dus zelf geen mening daarover. Volgens wetenschappelijk onderzoek blijkt het uiteindelijk ook geen verschil te maken in het aantal sterfgevallen of vrouwen met borstkanker wel of niet aan zelfonderzoek deden. Wel belangrijk is dat de ziekte in een vroeg stadium ontdekt wordt en daar is het bevolkingsonderzoek een heel goed middel voor. Ongeveer 1 op de 8 vrouwen zal ooit geconfronteerd worden met borstkanker en daarvan is 75% boven de 50 jaar. Dan blijft er altijd nog 25% over die de ziekte op jongere leeftijd krijgt.
Stel we gaan uit van 160 vrouwen (makkelijk te delen door 8!), daarvan krijgen volgens de statistieken 20 vrouwen borstkanker. Van die 20 zouden er dan 15 boven de 50 jaar zijn, dat zijn vrouwen die grote kans hebben dat ze tijdens het bevolkingsonderzoek eruit gehaald worden. De overige 5 vrouwen die jonger zijn dan 50 jaar hebben dat 'geluk' niet en zullen dus bij toeval moeten ontdekken dat ze aan de ziekte lijden. Het is dan goed om te weten dat maandelijks zelfonderzoek niet perse nodig is, maar gezonde aandacht voor het eigen lichaam kan in dit geval geen kwaad. Op de website van het bevolkingsonderzoek staan de symptomen waarop men moet letten bij een vermoeden van borstkanker.
En wat mezelf betreft, ik hoop dat ik er nog 10 keer heen mag. Dat zou dan betekenen dat nu alles goed is en dat er ook de komende jaren niks gevonden wordt.
Deze week op Lievendags Weblog: Zonder programma
Het onderzoek is voor vrouwen tussen de 50 en 75 jaar die om de 2 jaar opgeroepen worden. Dat betekent dat je 13 keer naar de bus mag, als je tenminste het geluk hebt dat er nooit iets gevonden wordt.
Wat vandaag vooral mijn aandacht trok, was dat de bus zo slecht toegankelijk is. Gezien de doelgroep waarvoor de bus gebruikt wordt, is het vreemd dat men alleen via een smalle trap naar binnen kan. Ik meen me ook van een vorige keer te herinneren dat de toegang minder hoog was, maar misschien ben ik gewoon vergeten hoe het een paar jaar geleden was. Het viel me nu extra op omdat ik al een paar dagen erge last van mijn knie heb en daarom heel moeilijk kan traplopen. Verder was de gang van zaken in de bus zoals ik me dat herinnerde van vorige keren. Melden, wachten tot er een cabine vrij is, bovenlichaam ontbloten en op je beurt wachten, foto's van je borst maken (au, au), weer aankleden en wachten op het seintje dat de foto's goed zijn en je naar huis kunt.
Nou zijn er de laatste tijd steeds berichten in het nieuws die preventief onderzoek tegenspreken, vooral het zelfonderzoek wordt in twijfel getrokken. Ook hoor ik steeds meer dat het goed zou zijn als vrouwen al op jongere leeftijd opgeroepen worden, omdat borstkanker steeds vaker bij vrouwen onder de 50 jaar voorkomt. Wat zegt de organisatie 'Bevolkingsonderzoek Borstkanker' zelf over preventief of zelfonderzoek op haar website?
Zij staan - uiteraard - helemaal achter het bevolkingsonderzoek dat zij zelf uitvoeren, maar verwijzen voor een mening over zelfonderzoek door vrouwen naar de website van het KWF en geven dus zelf geen mening daarover. Volgens wetenschappelijk onderzoek blijkt het uiteindelijk ook geen verschil te maken in het aantal sterfgevallen of vrouwen met borstkanker wel of niet aan zelfonderzoek deden. Wel belangrijk is dat de ziekte in een vroeg stadium ontdekt wordt en daar is het bevolkingsonderzoek een heel goed middel voor. Ongeveer 1 op de 8 vrouwen zal ooit geconfronteerd worden met borstkanker en daarvan is 75% boven de 50 jaar. Dan blijft er altijd nog 25% over die de ziekte op jongere leeftijd krijgt.
Stel we gaan uit van 160 vrouwen (makkelijk te delen door 8!), daarvan krijgen volgens de statistieken 20 vrouwen borstkanker. Van die 20 zouden er dan 15 boven de 50 jaar zijn, dat zijn vrouwen die grote kans hebben dat ze tijdens het bevolkingsonderzoek eruit gehaald worden. De overige 5 vrouwen die jonger zijn dan 50 jaar hebben dat 'geluk' niet en zullen dus bij toeval moeten ontdekken dat ze aan de ziekte lijden. Het is dan goed om te weten dat maandelijks zelfonderzoek niet perse nodig is, maar gezonde aandacht voor het eigen lichaam kan in dit geval geen kwaad. Op de website van het bevolkingsonderzoek staan de symptomen waarop men moet letten bij een vermoeden van borstkanker.
En wat mezelf betreft, ik hoop dat ik er nog 10 keer heen mag. Dat zou dan betekenen dat nu alles goed is en dat er ook de komende jaren niks gevonden wordt.
Deze week op Lievendags Weblog: Zonder programma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten