zondag 24 september 2006

Fietsen voor Pater Konings


De ballonnen hangen weer. Net zoals vorig jaar kregen wij deze week weer keurig een zakje met een aantal kleurige ballonnen en het verzoek om die op zondagmorgen op te hangen. Want, zoals de uitleg op het begeleidende briefje vermeldt, de jaarlijkse fietstocht, georganiseerd door de Millse Missie Vrienden voor (de jubilerende) Pater Konings, zal langs onze woning komen. De organisatie wil de deelnemers aan deze tocht graag langs een mooi versierde route laten fietsen. Die ballonnen zijn dus eigenlijk de eerste aanzet voor een bonte versiering. Gelukkig nemen ze ook genoegen met enkel de vlag uithangen met daaraan natuurlijk wel de ballonnen.

Over een klein uur zullen de eerste fietsers voorbijkomen, de start is hier vlakbij in de Stationsstraat. Het weer ziet er goed uit, de afstanden van 20 en 40 km. zijn voor iedereen te doen.

Waar vind je ze nog, deze bevlogen mensen die wij vroeger (of nu nog??) missionarissen noemden. Bij dat woord denk ik vooral aan kraaltjes, spiegeltjes en veel bidden om tot het juiste geloof te komen en niet zo zeer aan praktische hulp aan mensen die het echt kunnen gebruiken. Gelukkig heeft 'missie' niet alleen betekenis in religieuze zin, maar staat het ook voor iets écht willen.

Iemand met een missie zoals die van Pater Konings wil iets bereiken wat écht mogelijk is, maar heeft daar wel hulp voor nodig van bijvoorbeeld de Millse Missie Vrienden!

Wat jammer dat op de site van de VVV een verkeerde datum staat, daar is de fietstocht gisteren al verreden...

zondag 17 september 2006

Kermis in Mill

(foto ©Rini Cornelissen)

Alhoewel ik er, behalve het opbouwen, nog helemaal niks van gezien heb, hoor ik duidelijk dat het weer kermis is in Mill. Een evenement dat altijd samenvalt met ons jaarlijkse familieweekend, zodat we er in ieder geval de eerste 2 avonden van missen. Dat vinden wij gelukkig niet heel erg, want echte kermisklanten zijn wij niet. Misschien dat ik er morgen nog even heen loop om een kaneelstok voor mijn echtgenoot te kopen en dan heb ik weer kermis genoeg gezien voor een jaar. De keuze is geheel aan ons, als we niet wíllen, hoeven we er niks van te zien. Dat ligt geheel anders als het om het hóren van de kermis gaat. Want hoewel ons huis uitstekend geïsoleerd is tegen de geluidsoverlast van de Volkelse straaljagers, schalt de kermismuziek ongestoord door het dubbele glas naar binnen. Vaak begeleid door gillende kinderen die een eng kermisritje maken en later op de avond door dronken kreten van andere feestvierders. Ieder zijn smaak, maar dit is echt een van de weinige nadelen van in het centrum wonen. Het anders zo rustige Mill is nog tot en met dinsdag een lawaaierig dorp. Hoe anders was dat vroeger als het kermis was in mijn geboortedorp (toevallig wél 'Het Dorp'). Ook toen woonde ik in het centrum vlak bij al het vertier, maar toen kon het me niet hard genoeg gaan en niet lang genoeg duren. Iedere kermisdag was ik paraat en gaf mijn geld uit aan allerlei kermisattracties waar ik nu de lol niet meer van kan inzien. Hoe ongelooflijk ik dat vroeger ook gevonden zou hebben, want als je de kermis niet meer leuk vindt, moet je natuurlijk al wel stokoud zijn! Net zo stok als mijn ouders die er toen ook niks aan vonden en blij waren toen wij groot genoeg werden om alleen naar de kermis te kunnen! Kermis is eigenlijk het omgekeerde van olijven of voor mijn part spruitjes: de smaak ervan verandert bij het ouder worden. Ik ben gek op olijven én spruitjes, nu wel...

zondag 10 september 2006

Groeten uit Antwerpen

Dit weekend waren wij in Antwerpen. Nog even een weekendje weg, genieten van de leuke dingen van het leven. En dat doen wij graag in Antwerpen, we winkelen er altijd bij onze vaste adresjes, we zitten er uitgebreid op terrasjes naar mensen te kijken en we nemen er minstens 2x per dag een uitgebreide Bourgondische maaltijd tot ons. Leve de lijn, maar daarover bericht ik wel weer eens in een ander stukje. Dit weekend boften wij ook nog geweldig met het weer: stralende zon aan een strakblauwe lucht.
Op vrijdagavond kwamen wij aan bij ons hotel, eigenlijk een duur 4 sterren-hotel maar in het weekend toegankelijk voor aanbiedingsprijsjes. Daar maakten wij graag slim gebruik van.
Op de Charlottalei, midden in de joodse buurt. Vooral op vrijdagavond en zaterdag is dat ook heel duidelijk te zien als hele joodse families wandelend door de straten trekken. Allemaal in orthodoxe dracht, de mannen met hoeden of grote bontmutsen en pijpenkrullen, de vrouwen meestal in het zwart en met pruiken en hoofddoeken op hun hoofd. Zelfs de kleinste kinderen zijn al volgens de traditite aangekleed met veel zwart en stemmige kleuren.
Vanaf het hotel was de afstand naar het centrum van Antwerpen goed tevoet te doen en de eerste avond liepen wij dan ook rechtstreeks richting kathedraal om te genieten van de culinaire hoogstandjes van Appelmans. Dit restaurant heet naar de bouwmeester van de kathedraal, de naam heeft verder niks met het gebodene in het restaurant te maken. Ze zitten wel in een prachtig bewaard oud pand, vroeger in gebruik door de kanunniken van de kathedraal. Op zaterdag hadden wij eerst onze 'boodschappen' te doen, vooral bij herenkledingzaak Celio zijn wij vaste klant.

Daarna begaven wij ons naar het Hendrik Conscienceplein om in de Carolus Borromeuskerk naar een expositie van beelden van Mark Swysen (Causa Vitae) te kijken. De expositie op zich viel een beetje in het niet bij de kunsttempel zelf (zoals de Carolus Borromeuskerk ook wel genoemd wordt), hier ademt alles nog de sfeer van Rubens. Er hangen originele werken uit die tijd en ook al het houtsnijwerk is bijzonder goed bewaard gebleven. De kerk wordt veel gebruikt voor exposities en muzikale evenementen.



's Avonds voor het eten streken wij neer onder de kathedraal op een terras in de zon en tot onze grote verbazing begonnen daar na enkele minuten De Deurdouwers uit Erp te spelen. Na enkele feestnummers, waaronder Rosa Munda, speelden ze zelfs zoiets als 'Wij komen uit Erp...' en zongen daar uit volle borst bij. Na een kwartier of zo hielden ze het weer voor gezien, maar het is toch wel bijzonder dat je als Millenaren opeens in Antwerpen naar de muziek van een dweilorkest uit Erp zit te luisteren! Op zondagochtend hebben wij uiteraard nog even de vogeltjesmarkt bezocht om daarna richting Nederland te vertrekken. Onderweg in Turnhout nog een laatste Belgische lunch naar binnen gewerkt en nu maar weer wachten tot het weer 'ns is...

zondag 3 september 2006

Alweer een zondag zonder zon...

Om er moe van te worden, zo triest is het de laatste tijd met het weer gesteld. De zomer die we in juli hadden lijkt al weer heel lang geleden. Alle mopperpotten die toen verzuchtten dat ze hoopten op een buitje hebben nu wel hun zin gehad. Stop er maar eens mee, stop alsjeblieft met al die regen! Maar dat is een verzoek dat ik helaas aan niemand kan richten en net zoals ieder ander moet ik het weer maar nemen zoals het komt. En óf het komt, de laatste week met al die flinke regenbuien kwam het zelfs weer bij ons binnen. Door het niet goed functioneren van de dakgoot hebben we dan een natte berging. Het gekke is dat zelfs dát went als het al de hele maand heeft geregend en geplenst.
Maar op deze zoveelste zondag zonder zon kijk ik nu toch echt wel uit naar het beloofde mooie weer dat er aan zit te komen. Dat soort boodschappen geloof ik altijd heel graag en onvoorwaardelijk. Om dat gevoel een beetje te voeden, kijk ik ook regelmatig op websites waar ze voorspellingen doen over het weer. Een van mijn favoriete sites op dat gebied is www.weeronline.nl. Je kunt er elke willekeurige plaats invullen waarvan je het weer in de komende dagen wilt weten en je wordt op je wenken bediend. Voor Mill ziet de voorspelling er heel gunstig uit. Vandaag stellen ze regen in het vooruitzicht - en dat dat klopt kan ik met mijn eigen ogen zien als ik naar buiten kijk - maar voor de rest van de week komt er een zonnetje achter de wolken uit gekropen. Het wordt zelfs weer een beetje warm! Niet zo warm dat alle mopperpotten weer opnieuw om regen gaan vragen, maar lékker warm. Voor iedereen een aangenaam temperatuurtje, we hebben het wel een beetje verdiend na alle nattigheid.
Elke week op zondag schrijf ik een stukje op deze plek, ik hoop dat ik volgende week kan terugkijken op een prachtige zonnige week en dat het eindelijk weer eens een echte ZONdag wordt!