(foto: www.millonline.nl) Toen ik woensdag over de jaarmarkt in Mill liep, hoorde ik iemand achter mij zeggen dat het net was alsof we in Zuid Frankrijk op de markt waren. En inderdaad, de hele ambiance kwam ook mij bekend voor.
Slenteren in een Frans dorpje, koopwaar die je helemaal niet nodig hebt, massa's mensen die wèl van alles kopen, hoge temperaturen en vooral heel veel felle zon. Het plaatje was daarmee compleet, echt vakantie dus.
Dat het parcours altijd pal voor mijn huis loopt, heeft minder met een vakantiegevoel te maken. Over zo'n markt heenlopen is één ding, maar de hele dag tegen zo'n markt aankijken en vooral het aanhoren van de bijbehorende muziek is iets anders. Omdat er ook gewerkt moet worden, zat ik me dus achter gesloten luiken te verbijten bij alwéér een cd van Marianne Weber. Want jawel, de cd-specialist of hoe hij ook heten mag, had zich net zoals tijdens de braderie weer recht tegenover mijn raam opgesteld. Van 's ochtends half 10 tot 's middags 5 schalden de Nederlandstalige hits door de straat. Soms afgewisseld door flarden muziek die bij het gemeentehuis ten gehore werden gebracht. Het schrijven van teksten en het verrichten van administratieve bezigheden wordt dan opeens heel ingewikkeld. Het zal inmiddels duidelijk zijn dat het bepaald niet om mijn favoriete muziek ging! Om de afleidende factoren daarom meer zelf in de hand te houden, heb ik na enkele uren ergernis mijn eigen muziek maar op volle sterkte door het huis laten knallen. Werken bij de klanken van bijvoorbeeld Janis Joplin gaat mij bijzonder goed af, al stond de volumeknop nu wel op ongekende sterkte. Of ze op de vakantiejaarmarkt nu ook last van míjn muziekkeuze hebben gehad, is mij niet bekend. Zelfs al hadden er 10 mensen aan de bel gehangen, mijn gehoor was volledig verzadigd. Ik hoorde even helemaal niks meer dan 'I'm the singer...' en meer van dat moois!
Slenteren in een Frans dorpje, koopwaar die je helemaal niet nodig hebt, massa's mensen die wèl van alles kopen, hoge temperaturen en vooral heel veel felle zon. Het plaatje was daarmee compleet, echt vakantie dus.
Dat het parcours altijd pal voor mijn huis loopt, heeft minder met een vakantiegevoel te maken. Over zo'n markt heenlopen is één ding, maar de hele dag tegen zo'n markt aankijken en vooral het aanhoren van de bijbehorende muziek is iets anders. Omdat er ook gewerkt moet worden, zat ik me dus achter gesloten luiken te verbijten bij alwéér een cd van Marianne Weber. Want jawel, de cd-specialist of hoe hij ook heten mag, had zich net zoals tijdens de braderie weer recht tegenover mijn raam opgesteld. Van 's ochtends half 10 tot 's middags 5 schalden de Nederlandstalige hits door de straat. Soms afgewisseld door flarden muziek die bij het gemeentehuis ten gehore werden gebracht. Het schrijven van teksten en het verrichten van administratieve bezigheden wordt dan opeens heel ingewikkeld. Het zal inmiddels duidelijk zijn dat het bepaald niet om mijn favoriete muziek ging! Om de afleidende factoren daarom meer zelf in de hand te houden, heb ik na enkele uren ergernis mijn eigen muziek maar op volle sterkte door het huis laten knallen. Werken bij de klanken van bijvoorbeeld Janis Joplin gaat mij bijzonder goed af, al stond de volumeknop nu wel op ongekende sterkte. Of ze op de vakantiejaarmarkt nu ook last van míjn muziekkeuze hebben gehad, is mij niet bekend. Zelfs al hadden er 10 mensen aan de bel gehangen, mijn gehoor was volledig verzadigd. Ik hoorde even helemaal niks meer dan 'I'm the singer...' en meer van dat moois!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten