Voorheen Station Mill

Voor trouwe lezers van Station Mill: dit blog gaat verder als Halte Middelburg!

Alle berichten over Mill en omstreken zijn daar ook nog te lezen onder de nieuwe berichten over Middelburg en omgeving.

Op deze blog komen geen nieuwe berichten meer. Dank jullie allemaal voor het lezen en reageren!

Groeten uit (de provincie ;-)) Zeeland!

Station Middelburg

Van Station Mill naar het station van Middelburg gaat niet helemaal met de trein en al helemaal niet zonder hindernissen (= overstappen). Het begint met een busrit van Arriva naar Cuijk waar wel een station is. Daar kun je dan níet met een NS trein vertrekken, maar wel met Véolia naar Nijmegen. Gelukkig rijdt daar de Intercity naar Roosendaal en kun je in ieder geval heel lang blijven zitten voordat er opnieuw overgestapt moet worden. Het laatste rechte stuk van bijna 3 kwartier rijd je Zeeland in, bij aankomst op station Middelburg heb je er dan een kwartier met de bus en bijna 3 uur treinen opzitten! Je kunt in dit geval beter met de auto gaan, in nét 2 uur is de afstand overbrugd.

Ik reed het samen met mijn broer met een verhuisauto, net na Kerstmis 2011. Sinds 3^de kerstdag woon ik officieel in Middelburg en zoals ik van veel kanten te horen kreeg, ben ik een 'Zeeuws meisje' geworden. Zeeuws is leuk, maar zúnig zal ik wel niet worden. Waar ik nu woon, loop ik zo de stad in met alle verleidingen die daarbij horen. Het spreekwoord 'Zuinigheid kent geen tijd' is hier niet aan mij besteed, ik geniet van het in de stad wonen.

En even verderop - om precies te zijn 10 km - sta je op het strand! Lekker uitwaaien aan zee, lunchen in de zon (achter glas in het strandpaviljoen) en weer verder lopen langs de branding. Voor iemand die eigenlijk niet zo van de zee houdt, geniet ik hier wel heel erg van.

Station Mill zal als blog verdergaan als Halte Middelburg. Een nieuwe plek in mijn leven waar vast ook weer een heleboel over te vertellen valt. Wordt vervolgd.

Deze week op Lievendag's WeBlog: De eerste Zeeuwse weken

Internetveiling

Websites waar je kunt bieden op spullen die je graag wilt hebben, bestaan al lang. De bekendste in Nederland is Marktplaats: je kunt het zo gek niet verzinnen of je vindt het daar. Nu is er sinds ongeveer een jaar ook een speciale veilingwebsite voor huizen: www.openhuis.nl. Het gaat hier niet om een verplichte veiling door de bank, maar het is een aanvulling op andere verkoopmethodes en kan alleen maar gebruikt worden via de NVM makelaar. Een verkoper kan bij de eigen makelaar zijn pand aanmelden en een belangstellende vraagt via die makelaar een inlogcode aan om zich te registreren en misschien te bieden. Verder kan er gewoon voorafgaande aan de veiling in het huis rondgekekeken worden of zelfs al onderhandeld. Het hoéft uiteindelijk niet tot een veiling te komen, maar mocht dat wel zo zijn dan gebeurt dat op de aangegeven veilingdag binnen een vooraf te bepalen uur.
Hierbij kan geboden worden vanaf de vermelde vraagprijs. De verkoper heeft vantevoren met de makelaar een gunprijs afgesproken en wordt daar overheen geboden, dan is het huis na afloop van de biedtermijn verkocht!

Dat klinkt allemaal heel simpel, maar ik kan je verzekeren dat het heel spannend is als het om je eigen huis gaat! Wij hebben dus ons huis aangemeld voor zo'n internetveiling, die zal plaatsvinden op 30 januari 2012 van 19.00 tot 20.00 uur. Als het goed is, wonen wij dan al bijna een maand in Middelburg.

Nadat we de laatste maanden druk zijn geweest met het opknappen van het huis en het aanleggen van de voortuin, ziet het er nu weer tiptop uit en staat het als het ware te wachten op die ene koper die nu nog niet weet dat hij de nieuwe eigenaar wordt. Want dat er zo'n koper ergens rondloopt, daar hoeft niet aan getwijfeld te worden. Om zoveel mogelijk mensen te bereiken, staat het huis nu behalve op de website van onze eigen makelaar (klik op Van de Ven Garantiemakelaars), op Funda (klik hier) en op www.openhuis.nl (klik hier) ook op een hele nieuwe website op de woningmarkt.

Op www.wonico.nl kun je zelf je eigen verkoopwebsite samenstellen. De makers van de site zijn heel goed thuis in het gebruik van social media en mobiele websites. Daar wordt dan ook veel aandacht aan besteed. Uniek is ook dat de verkoper helemaal zelf bepaalt wat er over het huis gezegd wordt, zo kun je bijvoorbeeld allerlei woonbelevenissen aan je presentatie toevoegen. De website zit mooi in elkaar, ziet er prettig uit en je kunt er heel gemakkelijk de weg op vinden. De site zit op dit moment nog in de testfase, maar ik heb al een inlogcode kunnen krijgen en mag mee testen. Daarom is ons huis daar ook al te zien. Kijk zelf naar deze nieuwe vorm van presentatie (klik hier) en laat me even weten wat je ervan vindt. heeft iemand nog goede tips om aan deze website toe te voegen? Reageer op dit blog of stuur me een mail!

Als nu ook de crisis een beetje 'opschiet', dan is het binnenkort misschien eindelijk onze beurt om ons huis te verkopen. Deze blog doorsturen aan mensen die je kent, mag natuurlijk altijd. Hoe meer mensen het weten, hoe eerder we die onwetende koper gaan vinden!

Deze week op Lievendag's WeBlog: Cannabis Sativa Neerkandia

WET van 31 juli 1930

1940: Toen alle huizen aan onze kant van de Stationsstraat nog voortuinen hadden.
Bron: Studio Domeinzicht

Een lang verhaal is deze week ingekort tot een besluit van de gemeente. Die verschuilt zich achter artikel 4 van de Wegenwet van 1930. Daarmee is wat de gemeente betreft de kous afgedaan en wat ons betreft óók. Voor het symbolische bedrag van € 11,34 per m² gaan wij nog geen centimeter officieel verkopen.
Dat betekent niet dat er geen voortuin komt, daarover hadden we al eerder overeenstemming met de gemeente bereikt. Over de volle breedte van ons huis wordt een strook van onze eigen grond omgetoverd tot voortuin, de rest van onze eigen vierkante meters blijven dan in gebruik als openbare ruimte. Voor de onschuldige voorbijganger lijkt het gemeentegrond, op papier - en kadastraal - is het ons eigendom.
Volgens dezelfde wegenwet als hierboven genoemd, kan de gemeente het gebruiksrecht weer verliezen als wij er een jaar lang voor zorgen dat aan voorbijgangers kenbaar gemaakt wordt dat het om eigen weg of eigen grond gaat. Maar dat laten we dan maar liever aan de volgende bewoners over!

De tuin wordt binnenkort aangelegd, het houtwerk is rondom opgeknapt. Dat betekent dat het tijd wordt voor nieuwe foto's, een krachtige reclame-actie om ons huis aan de (nieuwe) man te brengen en een andere verkoopprijs. Binnen afzienbare tijd doen wij een mooi aanbod, maar iemand die al eerder met een redelijk bod komt, is natuurlijk van harte welkom!

Wij gaan binnenkort verhuizen. Meer hierover op Lievendag's WeBlog

Hieronder de wettekst zoals hierboven genoemd:
==============================================

WET van 31 juli 1930, houdende vaststelling van voorschriften omtrent openbare wegen

     WIJ WILHELMINA, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz., enz., enz.

     Allen, die deze zullen zien of hooren lezen, salut! doen te weten:

     Alzoo Wij in overweging genomen hebben, dat het noodzakelijk is voorschriften vast te stellen omtrent openbare wegen, hetgeen ingevolge artikel 190 der Grondwet bij de wet zal moeten geschieden;

     Zoo is het, dat Wij, den Raad van State gehoord, en met gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij deze:

Hoofdstuk I. Algemeene bepalingen

Artikel 1

    1. Deze wet is uitsluitend van toepassing op openbare wegen.

    2. Onder wegen worden in deze wet mede verstaan:

        I. voetpaden, rijwielpaden, jaagpaden, dreven, molenwegen, kerkwegen en andere verkeersbanen voor beperkt gebruik;

        II. bruggen.

Artikel 2

Onder waterschappen worden in deze wet begrepen veenschappen en veenpolders.

Artikel 3

Onder rechthebbende wordt in deze wet verstaan de rechthebbende krachtens burgerlijk recht.

Hoofdstuk II. De openbaarheid

Artikel 4

    1. Een weg is openbaar:

        I. wanneer hij, na het tijdstip van dertig jaren vóór het in werking treden van deze wet, gedurende dertig achtereenvolgende jaren voor een ieder toegankelijk is geweest;

        II. wanneer hij, na het tijdstip van tien jaren vóór het in werking treden van deze wet, gedurende tien achtereenvolgende jaren voor een ieder toegankelijk is geweest en tevens gedurende dien tijd is onderhouden door het Rijk, eene provincie, eene gemeente of een waterschap;

        III. wanneer de rechthebbende daaraan de bestemming van openbaren weg heeft gegeven.

    2. Het onder I en II bepaalde lijdt uitzondering wanneer, loopende den termijn van dertig of van tien jaren, gedurende een tijdvak van ten minste een jaar duidelijk ter plaatse is kenbaar gemaakt, dat de weg slechts ter bede voor een ieder toegankelijk is.

    3. Dit kenbaar maken kan geschieden door het stellen van opschriften als: eigen weg, particuliere weg, private weg en soortgelijke, of door andere kenteekenen.

Ons eigen centrumplan

Foto uit de oude doos, ons pand zoals het ooit was (www.thuisinbrabant.nl)

Er wordt nog steeds heel hard gewerkt aan ons huis. De schilders zijn klaar met de kozijnen en deuren, maar nog druk bezig met de lambrisering. Vandaag wordt er behalve geschilderd, ook flink getimmerd. Voordat de daklijsten door de schilders onderhanden genomen kunnen worden, moeten er eerst nieuwe latten op. De oude zijn op sommige plaatsen helemaal weggerot en moeten worden vervangen. Aanvankelijk hadden wij daar zelf iemand voor geregeld, maar toen het zover was dat hij eraan moest beginnen, kon hij de klus niet aannemen. Het heeft even geduurd voordat er een andere timmerman gevonden was die wel tijd had, maar gelukkig is dat allemaal goedgekomen en kwam er vanochtend een bus met aanhanger voorrijden. Uit de bus kwamen twee timmermannen en op de aanhanger lag het bestelde hout.

Behalve de timmerlui en de schilders, kwam vandaag ook de tuinman nog langs om het nodige snoeiwerk te verrichten. Een huis vol noeste werkers dus, of eigenlijk een tuin vol om precies te zijn! Alleen voor de koffie komen ze naar binnen.

Deze week hebben we de 'kwestie voortuin' ook weer nieuw leven ingeblazen. Vanwege de vakantie hebben we bewust gewacht met reageren op het aanbod van de gemeente om de grond voor € 11,34 te kopen. We wilden niet het risico lopen dat onze reactie ergens onder een stapel brieven kwam te liggen en hebben maandagavond per mail gereageerd. In een brief leggen wij nog eens aan de gemeente uit dat het ongelooflijk vreemd is dat je als burger gestraft wordt voor goed burgerschap als je niet meer dan een zakcentje krijgt voor het verplaatsen van een heg en het overdragen van dure bouwgrond voor algemeen gebruik. Er bestaan inderdaad regels die de gemeentelijke overheid het recht geven om particuliere grond te gebruiken als openbare ruimte. Maar dan moeten ze wel kunnen aantonen waarvoor dat nodig is. In een gesprek eerder op het gemeentehuis kwam naar voren dat er voor ons huis gelegenheid moet zijn voor voetgangers om veilig van die openbare ruimte gebruik te maken. Daar willen wij ook best rekening mee houden en we zijn dan ook bereid om een strook van ongeveer een meter breed - zodat ook rolstoelers en kinderwagens de ruimte hebben - aan die openbare ruimte prijs te geven. In ons voorstel gaat de heg naar achteren en komt er voor ons huis een tuin die daarop aansluit, zodat er ruim baan blijft voor de voetgangers. Maar daar moet de gemeente dan wel iets tegenoverstellen. Daar zijn we over aan het onderhandelen.

Als alles helemaal klaar is, zal het aanzien van de hoek Stationsstraat-Julianastraat zeker veranderd zijn, in positieve zin! Een mooie plek om te wonen in het centrum van Mill!

Deze week op Lievendag's WeBlog: Under construction

Schilders in weer en wind

Wie deze week door de Stationsstraat liep, moet het zijn opgevallen: er wordt hard gewerkt om ons pand rondom weer goed in de verf te zetten. Wat een klus! Al 4 dagen wordt er geschuurd en geplamuurd en hier en daar al gegrond. Het ziet er nu al een stuk beter uit en dan moet het echte schilderen nog beginnen. Misschien heb ik het op deze plek al eens vermeld, maar het aantal ramen en deuren dat wij in onze buitenmuren hebben, is groot. Om precies te zijn, gaat het beneden om 11 ramen, 4 buitendeuren en dubbele garagedeuren; boven zijn er ook nog eens 5 ramen en een zolderraam. De moed zinkt me al in de schoenen als ik het alleen maar opschrijf, maar de schilders zijn er heel laconiek onder. "Gewoon beginnen", was het devies maandagochtend. En dat deden ze.

Op dinsdag werden ze onderbroken door de hevigste bui ooit die wij hier in Mill hebben meegemaakt. Het werd donker, écht pikkedonker en daarna brak er een ongekend noodweer los. Later las ik dat er in een half uur tijd ongeveer 35 mm regen was gevallen, het normale gemiddelde voor augustus is 62 mm voor de hele maand! Jammer genoeg gaan wij dit jaar ver boven dit maandgemiddelde uitkomen, volgens de neerslagkaart van het KNMI is er t/m vandaag al 116,4 mm in Mill gevallen (zie afbeelding). Als je op die kaart kijkt, zie je dat je deze zomer beter niet in het oosten van het land kunt zijn. Maar daar wonen we wel! De voorspellingen zijn al niet veel beter, komend weekend wordt weer nat. Erg vervelend, want wij verwachten zaterdag ongeveer 30 mensen die voor onze jaarlijkse potluck naar Mill komen. Gelukkig zijn wij voorbereid en hebben de grote tent al klaarliggen. Morgen, weer of geen weer, gaan we die opzetten en dan trekken wij ons van de regen niks meer aan.

Voorlopig staan de steigers nog wel op Stationsstraat 5, de schilders zijn zeker nog wel een week bezig. Dan moeten er natuurlijk niet teveel van die ontregelende buien vallen, want dan halen ze dat niet. 'Regen en wind trotserend' (deze zomer toepasselijker dan 'ijs en weder dienende') werken ze zoveel mogelijk door. En gelukkig is het vandaag droog en zelfs mooi weer. Morgen zien we wel weer, weeronline voorspelt niet veel goeds. Gelukkig een lichte verbetering voor zaterdag, maar ik denk niet dat we de tent voor niks zullen opzetten!

Over een paar weken staat ons huis strak-in-de-lak weer te pronken. Later nog een voortuin toe te voegen en zeg eens eerlijk, dan moet je toch wel gek zijn als je het níet wilt kopen! Een volgende keer meer over ons pand: staat het nu nog wel of niet te koop?

Deze week op Lievendag's WeBlog: Een bedrijf meer en/of minder

Voortuin met heg!

Vorige week waren wij in Bangladesh, maar net voordat we vertrokken, heb ik de gemeente gebeld om te vragen hoe het met de besluitvorming omtrent onze voortuin gesteld was.

In tegenstelling tot de belofte die me gedaan was om te bellen zodra er iets over bekend was, bleek dat er een brief naar ons onderweg was en dat het plan goedgekeurd was. Die brief hebben wij zondag pas kunnen lezen en wij zijn verbaasd over de voortvarendheid waarmee de gemeente nu opeens aan de slag wil. Behalve een brief is er een koopovereenkomst in drievoud bijgesloten, of we maar even willen tekenen. Op de kadastertekening die erbij zit, heeft de gemeente ook maar meteen onze bestaande tuin veranderd: de heg is op tekening teruggeplaatst voor meer ruimte voor een voetpad. Dat punt hebben wij inderdaad in een eerder gesprek aangedragen en in het plan gearceerd met de opmerking dat daarover overleg zou kunnen plaatsvinden. Maar het aanbod van de gemeente is nou niet zo fantastisch dat wij de onkosten van het verplaatsen van de bestaande heg er nog eens extra bij willen tellen.

Het plan was een kleine voortuin zoals onze tuinman voor ons getekend heeft en de rest van onze grond voor het huis 'verkopen' aan de gemeente. Nou wisten wij al dat die grond niet zoveel op zou brengen als wij er uiteindelijk voor betaald hebben, maar we hadden er niet op gerekend dat het zo weinig zou zijn. Het lijkt ook behoorlijk oneerlijk: wij kopen een perceel met daarop ons huis tegen de geldende vierkante meterprijs in de gemeente Mill. Dat is op dit moment ongeveer € 250,- per m² voor bouwgrond. Maar omdat de gemeente de vierkante meters voor ons huis al jaren in gebruik heeft, hoeft ze ons daar officieel geen vergoeding voor te geven. Die grond zijn we dus 'kwijt'. Om ons tegemoet te komen, krijgen we nu - schrik niet - € 11,34 per m², dat betekent krap € 600,- voor 52m² en daar moeten we dan nog blij mee zijn ook! Dat is een verlies voor ons van € 12.500,-!

Voor het geboden bedrag kan er helemaal niemand een tuin aanleggen, zelfs niet als we 2 keer het aantal vierkante meters aan de gemeente verkopen als dat we voor de tuin zelf houden.

Die tuin die willen we uiteraard nog steeds en we zullen rekening houden met de kabel die er ligt en de noodzakelijke ruimte voor rolstoelers op de stoep. Maar de heg blijft staan, daar lopen de mensen al jaren omheen en dat zullen ze moeten blijven doen;-)

Deze week op Lievendag's WeBlog: Luxeproblemen

Er komt een voortuin!

Na een wat moeizaam eerste contact hebben wij nu een prima relatie met de gemeente met betrekking tot het in gebruik nemen van onze voortuin. Vorige week zijn wij bij de wethouder geweest en hebben een goed gesprek gehad. Uit eerdere, soortgelijke situaties blijkt dat de gemeente het recht kan 'opeisen' om particuliere grond in gebruik te nemen als dat nodig is voor het ruimtelijk beleid.

In ons geval betekent dat, dat we rekening gaan houden met een strook ter breedte van ongeveer een rolstoel die over moet blijven om als voetpad te dienen.

Onze tuinman komt woensdagavond kijken en dan laten we hem een plannetje tekenen dat we in overleg met de gemeente gaan uitvoeren. Tegelijkertijd moet dan notarieel vastgelegd worden waar ons perceel eindigt en gemeentegrond begint, zodat er bij toekomstige eigenaren van ons pand geen onduidelijkheid meer kan ontstaan. Wij zijn heel tevreden dat het zo opgelost kan worden en verheugen ons erop dat we wat meer ruimte kunnen creëren tussen de bank in de kamer en de voorbijgangers die van en naar het centrum lopen.

En dan heb ik het nog niet eens over de bussen van de handelaren die ieder jaar op de braderie en/of de jaarmarkt komen. Die werden (dát kan ik nu zeggen) bij voorkeur strak tegen ons huis (lees: raam) geparkeerd en ik kan je zeggen dat dat geen fijn gevoel geeft als je daar de hele dag tegenaan moet kijken! Die handelaren bedoelden het niet kwaad, maar wij vonden het niks.

Zo was het ook dit jaar weer met de 'Lenterie' zoals de braderie dit jaar heette. Voor ons huis stond een kraam met sjaaltjes, riemen en andere accessoires en 'de bus' was onderdeel van de kraam. Een tuin vol zogezegd, maar gelukkig was het een rustige handelaar. Geen cd's of andere herriemakende koopwaar.

Ik had sowieso het idee dat de braderie behoorlijk rustig was. Lijkt het andere jaren nog wel eens of er een constante file door de straat loopt, ik vond het nu eigenlijk helemaal niet zo druk. Er waren de hele dag wel belangstellenden, maar van een file was geen sprake. Ook bij de kramen was het niet bijzonder druk en zoals gezegd was het geluidsniveau heel acceptabel! Zou dat komen omdat ook de gebruikelijke biertent niet aanwezig was? Op de plaats waar anders een geïmproviseerd terras was, met vaak ook nog harde muziek, wordt nu gebouwd aan het Sociaal Cultureel Centrum. De draaimolen stond nu bijna tegen de kerk aan, het wordt zo wel dringen in het centrum!

Myllesweerd, zoals het sociaal cultureel centrum zal gaan heten, vordert gestaag. Het lijkt erop alsof het nog groter wordt dan ik me ooit voor kon stellen. Vooral heel erg hoog voor deze plek tegenover de kerk. Alsof het hiermee moet wedijveren wat het belangrijkste gebouw van Mill moet worden. Misschien wordt het prachtig in zijn soort, maar ik denk dat mooie constructies vooral tot hun recht komen als ze de ruimte krijgen om zich te laten zien...

Deze week op Lievendag's WeBlog: Gips en Gaudi

Nieuwe (huis)plannen

Vorige keer schreef ik dat er helemaal niemand naar de openhuizendag was gekomen. Dat heeft ons voor de zoveelste keer aan het denken gezet. Wát kunnen we doen om ons huis toch binnenkort te kunnen verkopen.

Dit keer hebben we het groot aangepakt, de vraag is echter of alle plannen gaan lukken. Er zijn 2 dingen die we willen doen, ze hebben allebei met het aanzien van ons huis te maken.

Ten eerste hebben we besloten om de buitenkant in zijn geheel opnieuw in de verf te zetten, dus niet een beetje bijwerken voor het oog, maar echt een grote 'verfbeurt' zogezegd. Er zijn schilders komen kijken, we hebben offertes gekregen en dat alles heeft geresulteerd in een echte afspraak. Als het niet al te hard en te veel gaat regenen, zal ons pand nog voor de bouwvak rondom geschilderd zijn. Niet alleen het houtwerk, ook de pironnen op het dak, de muurankers en het gietijzeren hekwerk op de deuren en de lambrisering rondom. Vooral het opknappen van die gepleisterde rand rond het huis zal ervoor zorgen dat het er weer mooi afgewerkt uitziet.

Het is ook al lang een wens van ons dat we onze voortuin weer in gebruik kunnen nemen. Daar gaan we nu serieus werk van maken. Omdat de strook grond voor ons huis in gebruik is als openbare ruimte, vond ik het wel zo netjes om de gemeente hierover te informeren. Nu blijkt dat het allemaal niet zo eenvoudig is als we dachten. De gemeente is niet onmiddellijk bereid om dat goed te vinden en heeft de zaak 'in onderzoek'.

Wij kochten eind 2004 ons huis op een perceel dat bij de gemeente Mill kadastraal bekend is onder nummer 1170. Zo staat het ook in onze koopakte en als we er de kadastertekening bij pakken, is het heel duidelijk waar onze erfgrens loopt. Over bestemmingsplannen en mondelinge afspraken die voor die tijd gemaakt zijn (volgens een woordvoerder van de gemeente), kunnen wij niks terugvinden. Met ons is daar nooit over gesproken, wij vinden het heel duidelijk wat van ons is en waar de gemeentegrond begint. Eigenlijk zouden we huur moeten vragen voor het gebruik, in plaats van nu te moeten wachten totdat de gemeente de straatstenen eruit komt halen. Dat kunnen we trouwens zelf ook.

Om ons huis nog leuker te maken, willen wij namelijk een voortuintje maken. Dat is goed voor het aanzien van het pand en bovendien is het voor ons ook rustiger als niet half Mill vlak langs ons raam loopt of fietst, of nog erger met de brommer bijna bij ons binnen rijdt.

We hadden er onze tuinman al voor benaderd, maar nu blijkt dat hij door een blessure voor dit seizoen is uitgeschakeld. Gelukkig kregen we van hem het telefoonnummer van een mogelijke vervanger. Hoog nodig ook dat de tuin weer bijgewerkt wordt en dan als kroon op het werk een hegje, wat plantjes en een bankje onder de ramen voor het huis!

Deze week op Lievendag's WeBlog: Weken vol afwisseling

Open Huis, maar de deur bleef dicht

Gisteren was het hier Open Huis, tenminste dat was de bedoeling. Wij deden voor de zoveelste keer mee met de Openhuizendag van de NVM en weer zonder resultaat. De voordeur is niet open geweest, we hebben van 11 tot 3 zitten 'wachten' of er iemand op zou komen dagen. Niet dus.

Ik had er graag iets leuks over verteld, bijvoorbeeld over het enthousiasme voor ons huis van alle bezoekers die in grote getale naar de Stationsstraat kwamen. Over de koffie die we niet aangesleept kregen. Over het bod dat we aan het einde van de dag ontvingen...

Ik heb me sindsdien af zitten vragen hoe zinvol zo'n Openhuizendag in een plaats als Mill is. Net zoals ik me ook al enige tijd afvraag hoe zinvol het is om een huis uit Mill op Twitter, Huizentweets, Helpmee of Facebook te zetten. Ik doe het braaf, gemiddeld zo 1 keer per week twitter ik iets over ons te koop staande pand, maar behalve een piek in de online bezoekersstatistiek gebeurt er verdacht weinig.

In een gesprek met de makelaar hoorde ik dat Mill bij mensen die niet uit de buurt komen erg onbekend is en zeker niet bovenaan hun lijstje staat als ze een huis zoeken. Hij noemde een voorbeeld van een stel waaraan hij pas een huis in Uden had verkocht. Man gaat in het nieuwe ziekenhuis in Uden werken, vrouw in het ziekenhuis in Boxmeer. Ze zochten een pand met uitstraling en dat moest óf in Uden óf in Boxmeer staan, zodat ze niet allebei hoefden te reizen voor hun werk. Onze makelaar stelde - terecht - voor dat halverwege het perfect huis voor hen te koop stond. Maar door hun onbekendheid met Mill verwierpen ze dat idee onmiddellijk en ze wilden niet eens komen kijken. Hoe trek je zulke mensen over de streep? Niet met Twitter of Facebook. Maar hoe dan wel?

Wie heeft daar goede ideeën over? Anders zullen we moeten wachten tot er iemand uit Mill ons huis wil kopen. Want dat is dan wel weer heel opvallend, de mensen uit Mill wonen graag in hun dorp.

Gelukkig heb ik me niet zitten vervelen terwijl ik tevergeefs op bezoek zat te wachten. Omdat ik deze week met mijn bedrijf Tekst-Etcetera gestart ben met het aanbieden van Joomla websites met een eigen gezicht, had ik nog werk genoeg liggen. Op Spoor5 - Station Mill kun je meer lezen over zo'n website met een eigen uiterlijk. De combinatie van een op-maat-gemaakte website met de mogelijkheid om die zelf te kunnen onderhouden wordt zo betaalbaar voor iedereen.

Tekst-Etcetera heeft een zogenaamde 'fanpage' op Facebook. Ben je ook lid van Facebook dan help je me enorm door op onderstaande 'like-box' te klikken.

Deze week op Lievendag's WeBlog: Boekenweek en Brussel