Ons eigen centrumplan

Foto uit de oude doos, ons pand zoals het ooit was (www.thuisinbrabant.nl)

Er wordt nog steeds heel hard gewerkt aan ons huis. De schilders zijn klaar met de kozijnen en deuren, maar nog druk bezig met de lambrisering. Vandaag wordt er behalve geschilderd, ook flink getimmerd. Voordat de daklijsten door de schilders onderhanden genomen kunnen worden, moeten er eerst nieuwe latten op. De oude zijn op sommige plaatsen helemaal weggerot en moeten worden vervangen. Aanvankelijk hadden wij daar zelf iemand voor geregeld, maar toen het zover was dat hij eraan moest beginnen, kon hij de klus niet aannemen. Het heeft even geduurd voordat er een andere timmerman gevonden was die wel tijd had, maar gelukkig is dat allemaal goedgekomen en kwam er vanochtend een bus met aanhanger voorrijden. Uit de bus kwamen twee timmermannen en op de aanhanger lag het bestelde hout.

Behalve de timmerlui en de schilders, kwam vandaag ook de tuinman nog langs om het nodige snoeiwerk te verrichten. Een huis vol noeste werkers dus, of eigenlijk een tuin vol om precies te zijn! Alleen voor de koffie komen ze naar binnen.

Deze week hebben we de 'kwestie voortuin' ook weer nieuw leven ingeblazen. Vanwege de vakantie hebben we bewust gewacht met reageren op het aanbod van de gemeente om de grond voor € 11,34 te kopen. We wilden niet het risico lopen dat onze reactie ergens onder een stapel brieven kwam te liggen en hebben maandagavond per mail gereageerd. In een brief leggen wij nog eens aan de gemeente uit dat het ongelooflijk vreemd is dat je als burger gestraft wordt voor goed burgerschap als je niet meer dan een zakcentje krijgt voor het verplaatsen van een heg en het overdragen van dure bouwgrond voor algemeen gebruik. Er bestaan inderdaad regels die de gemeentelijke overheid het recht geven om particuliere grond te gebruiken als openbare ruimte. Maar dan moeten ze wel kunnen aantonen waarvoor dat nodig is. In een gesprek eerder op het gemeentehuis kwam naar voren dat er voor ons huis gelegenheid moet zijn voor voetgangers om veilig van die openbare ruimte gebruik te maken. Daar willen wij ook best rekening mee houden en we zijn dan ook bereid om een strook van ongeveer een meter breed - zodat ook rolstoelers en kinderwagens de ruimte hebben - aan die openbare ruimte prijs te geven. In ons voorstel gaat de heg naar achteren en komt er voor ons huis een tuin die daarop aansluit, zodat er ruim baan blijft voor de voetgangers. Maar daar moet de gemeente dan wel iets tegenoverstellen. Daar zijn we over aan het onderhandelen.

Als alles helemaal klaar is, zal het aanzien van de hoek Stationsstraat-Julianastraat zeker veranderd zijn, in positieve zin! Een mooie plek om te wonen in het centrum van Mill!

Deze week op Lievendag's WeBlog: Under construction