Gevraagd: nummer 92!

Toen ik vanochtend boodschappen ging doen bij de grootgrutter die op de kleintjes lette, werd ik opgewacht door een timide jongetje dat me vroeg hoe laat het was. Ik wees hem op de kerktoren, maar die vond hij nog 'een beetje moeilijk om te lezen' en dus vertelde ik hem de juiste tijd.
In de supermarkt was duidelijk te merken dat het nog schoolvakantie was: de kinderen uit Mill mochten of moesten blijkbaar allemaal mee om boodschappen te doen. Dat gaf een hoop vrolijkheid maar het wekelijkse klusje ging er vooral niet sneller door. Eenmaal bij de kassa gekomen kwam na het afrekenen de tegenwoordig onvermijdelijke vraag: "Spaart u voetbalplaatjes?" --- Nou was bij ons vroeger het sparen van voetbalplaatjes (ieder jaar een nieuw boek van Panini) een soort familieritueel waar opa's en oma's druk aan meededen. Hele dozen voetbalplaatjes werden door opa opgekocht om de albums maar compleet te krijgen. Daardoor ontstond weer een soort competitie tussen opa van vaderskant en oma van moederskant, want die laatste wilde niet achterblijven en vulde graag de verzameling aan. Het gevolg was dat we altijd stapels dubbele plaatjes overhielden om uiteindelijk met veel moeite een album vol te krijgen. En natuurlijk lukte dat niet ieder seizoen en moeten er nog ergens albums liggen waarin het laatste plaatje ontbreekt. Zover zijn we nu ook, op één plaatje na hebben we het AH-boek vol. Zonder de hulp van opa of oma, dat gaat helaas niet meer, maar door middel van een ingenieus ruilsysteem met andere verzamelaars zijn we in het laatste verzamelstadium aangeland. --- "Jazeker sparen wij voetbalplaatjes!"

Toen ik met mijn volle kar de AH uitreed en ik nog met mijn hoofd bij de voetbalboeken van vroeger was, kwam het aardige jongetje weer op me af en vroeg of ik ook voetbalplaatjes had. Ja, die had ik en ik vertelde hem dat ik ze zelf wilde houden omdat we nog één plaatje nodig hadden. Op dat moment wist ik echt niet om welk nummer of plaatje dat ging. Ik kon ook geen antwoord geven op zijn vraag of het een vlag was of van welke club. Net zoals vroeger ben ik slechts toeschouwer vanaf de zijlijn en weet er het fijne niet van. Op dat moment nam ik me dan ook voor om thuis eens goed te kijken naar de lijst waarop het nummer staat dat we nog moeten hebben. Dat vertelde ik het ventje allemaal terwijl ik mijn kar wegzette en aanstalten maakte om met mijn volle tassen naar huis te lopen. Hij keek er niet minder vrolijk om en huppelde weer terug naar de ingang van de supermarkt.

Nu weet ik dat wij plaatje nummer 92 nog nodig hebben, het zou geweldig zijn als we het album compleet konden maken! En volgende keer als ik boodschappen doe, kan ik met de eventueel aanwezige verzamelaartjes ter plekke kijken of dat prentje ertussen zit. De rest mogen ze dan van me hebben!

Groot groen monster

Help! Terwijl ik op vrijdag in de namiddag nog op kantoor zit te werken, zie ik opeens een grote groene vorkheftruck héél dicht richting ons huis komen, met de tanden van de vork zo recht vooruit....
Ik schrok er behoorlijk van en rende naar buiten, want ik dacht minstens dat er een stuk uit de gevel zou gaan. Wij hadden niemand besteld, maar er gebeurde van alles daar op onze huishoek en boven onze tuin.
Wat bleek? We hebben nieuwe buren in een appartementje op de eerste verdieping van het belendende pand. Die kregen hun nieuwe meubels niet over de trap.
Het was blijkbaar een klus die 'op het laatste moment' - na enig nadenken begreep ik dat de leverancier van de meubels hiermee de naderende carnaval bedoelde - nog geklaard moest worden. Bij een plaatselijk transportbedrijf is toen een vorkheftruck geregeld en de kasten gingen vervolgens via de zijkant, over onze tuin de hoogte in en zo op het balkon van het appartement. Een leuk spektakel voor iedereen die erbij stond en er blijkbaar al vanaf wist. Maar ik vond het een stuk minder leuk om opeens ongevraagd voor dit feit gesteld te worden. Welkom nieuwe buren, ik hoop dat we in de toekomst nog plezier van elkaar hebben.

Carnaval komt er dus aan. Een niet te missen feit als je in het centrum van Mill woont. De ballonnen die we morgen aan de vlaggenstok hangen, hebben we binnen. Vanaf gisteravond komen er regelmatig bont uitgedoste feestgangers langs en de jeugdraad van elf is al een aantal keren vrolijk voorbij gehuppeld.
Op zondagmiddag zal de grote optocht van Mill door de straten trekken en wij verkeren in de luxe dat we langs de route wonen. Met mooi weer staan we eersterang buiten en als het minder mooi is dan zitten we eersterang (boven) binnen. Altijd goed.
In de hoop nog een paar leuke foto's te maken, sluit ik nu af met de belofte dat ik die morgen nog onder dit stukje zal zetten. Alaaf!

Carnaval 2009 Optocht Mill

Brand in Langenboom en Máxima naar Mill

Zaterdag las ik in de krant dat de brandweerkorpsen in onze regio hun grenzen gaan verleggen. Dat betekent dat de Millse brandweer niet automatisch als eerste zal uitrukken als er in de gemeente Mill & St. Hubert brand uitbreekt. Dat betekent zelfs dat dat korps als eerste zal moeten uitrukken als er buiten de gemeentegrens brand uitbreekt. Bijvoorbeeld in Odiliapeel, een dorp dat bij de gemeente Uden hoort. Prima natuurlijk, want de afstand van de Jochemsweg in Mill naar Odiliapeel is echt kleiner dan van de brandweerkazerne aan de Leeuweriksweg in Uden naar Odiliapeel. En het gaat er natuurlijk om dat de brandweer zo snel mogelijk ter plaatse is.
Voor branden in Langenboom zal in het vervolg als eerste een beroep worden gedaan op de brandweer van Zeeland. Heel logisch toch?

Maar wat nu als er in of bij het huis van de burgemeester van de gemeente Mill & St. Hubert brand uitbreekt? De burgervader van Mill woont in Langenboom - wat ik overigens nog steeds jammer vind, de eerste burger hoort volgens mij in het centrum van zijn standplaats te wonen - en is dan aangewezen op hulp uit Zeeland. Een plaats die onderdeel is van de gemeente Landerd. Slechts een voorbeeld van gemeenteoverschrijdende brandweerzorg, zoals het met een mooi woord heet. Maar ik vind het toch een raar idee dat je als 'baas' van de gemeente afhankelijk wordt van de 'buren' als zich zoiets voordoet. Wordt de verleiding dan niet erg groot om óók direct de hulp van de eigen brandweerjongens in te roepen? Ook al is zoiets 'not done'?
Laten we hopen dat we er nooit achter zullen komen wat er zou gebeuren in dit voorbeeld. Want uiteindelijk is het heel slim om de (brandweer)krachten te bundelen, ook al vallen de korpsen onder verschillende gemeentebesturen.

De Rijksvoorlichtingsdienst heeft bevestigd dat Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima der Nederlanden op donderdag 5 maart als beschermvrouwe van het Oranje Fonds naar Mill zal komen. Zij bezoekt dan het Senioren Hobby Centrum dat onlangs een financiële bijdrage van het Fonds heeft ontvangen.
Op de website van Het Koninklijk Huis staat meer informatie over de bezoeken die de prinses op 5 maart aan Mill en aan Venlo zal brengen.

www.koninklijkhuis.nl

F-16 of JFS?

De discussie over het type straaljager dat uiteindelijk de F-16 gaat vervangen, is nog niet afgerond, maar dat het de JSF (Joint Strike Fighter) zal worden, wordt algemeen aangenomen. Staatssecretaris Jack de Vries van Defensie (en van het CDA) wil voor eind februari het koopcontract ondertekenen voor een eerste JSF. De overige regeringspartijen (PvdA en ChristenUnie) willen die beslissing echter nog een paar maanden uitstellen. De Vries heeft bakzeil gehaald en toegestemd in een niet nader te bepalen uitstel.
Op de achtergrond gaan de voorbereidingen op de komst van de JSF gewoon door, de luchtmacht ontving in september 2008 al een Amerikaanse delegatie op Vliegbasis Leeuwarden om te onderzoeken welke aanpassingen er nodig zijn aan startbanen en hangars.

Ook in Mill maakt men zich zorgen over de JSF. Nog voordat de resultaten van de eerste geluidsmetingen van de JSF bekend zijn, heeft het CDA in de gemeenteraadsvergadering van donderdag 5 februari 2009 zich al bezorgd uitgesproken over de uitkomst hiervan. Meer geluid zou grote invloed kunnen hebben op de (nu al beperkte) mogelijkheden voor woningbouw in Mill.

Er ligt al een Amerikaans rapport over geluidoverlast van de JSF, het hoofdstuk over dit onderwerp begint met 'Noise is defined as any unwanted sound'.
In het rapport staat dat de JSF op 300 meter hoogte al 121 decibel produceert. Dat is 21 decibel méér dan de F-16. Ter verduidelijking: elke 10 decibel extra geluid wordt ervaren als een verdubbeling van de geluidsoverlast volgens dezelfde onderzoekers van de Amerikaanse luchtmacht. Die decibellen lopen naar verwachting bij landen en opstijgen behoorlijk op. Het verschil in herrie tussen de F-16 en de JSF bij landen is nog niet onderzocht, maar de JSF produceert ten opzichte van de F-15 (die al meer herrie maakt dan de F-16) 19 decibel meer bij landing. Dit is een geluidsniveau dat ongeveer als vier keer zo hoog wordt ervaren. Dat opstijgen en landen gebeurt wél vlakbij ons, net over onze gemeentegrens. Als de straaljagers over de dorpskern van Mill vliegen zijn ze nog maar net opgestegen of ze zetten net de landing in.

Nu zijn we behoorlijk 'gewend' aan de F-16, maar die produceren al geluid genoeg. Het zou niet redelijk zijn om net te doen of we ze niet horen. Er valt prima met het dagelijks overkomen van de F-16's te leven hier in Mill, maar het moet niet érger worden. Daar zitten we echt niet op te wachten.
Alle reden dus voor de bevolking van Mill om zich ongerust te maken over die JSF, want dat die er komt, kunnen we wel als zeker beschouwen. We zullen er binnenkort zeker meer van horen!

Meer info op www.jsfnieuws.nl