Centrumplan Verona

Terwijl wij in Verona zitten, lees ik via internet dat er weer nieuwe ontwikkelingen zijn inzake het Centrumplan Mill. Van hieruit raad ik de betrokkenen dan ook aan om een voorbeeld te nemen aan het centrum van Verona. In deze oude Italiaanse stad weten ze hoe ze met historische panden om moeten gaan! Al of niet in de oorspronkelijke staat, geen moderne appartementen en eventuele verbouwingen en restauraties zijn altijd aangepast aan de stijl van de overige bebouwing. Pleinen zijn er genoeg, maar gelukkig niet voor auto's. In de verschillende smalle straatjes is een groot assortiment aan koopwaar, verspreid over kleine(re) winkels. Grote supermarkten bevinden zich buiten het centrum, zodat ze met de auto wel goed te bereiken zijn. Voor de vermoeide voetganger zijn er veel terrassen van waaruit je onder het genot van koffie of iets sterkers een leuk uitzicht hebt op de voorbijgangers.
Half december is er weer een informatieavond voor bewoners van het centrum van Mill. Uitgangspunt is hetzelfde model als vorig jaar om deze tijd. Nu maar hopen dat de inzichten wél veranderd zijn...

Reacties:
tonnie kremers 25-11-2007 12:12

ben ook benieuwd wat ze nu weer uit de hoge hoed toveren,maar dat ik ga luisteren is wel zeker. en ik hoop dat er dat vele komen doen

Peter 26-11-2007 23:34

Terassen in Mill, hmmm bij Royal zit je in de schaduw, bij het Centrum kijk je tegen de zon in, en bij de Geminte racen de auto's op 1 meter afstand voorbij. Maar misschien dat er een mooi terras voor de "schouwburg" komt met een actieve uitbater... Mediterranee in Mill, palmen, gekleurde lichtjes en terrasverwarming. Hebben we ook geen tent meer nodig met de kermis!

Mill op de nostalgische tour?

De laatste tijd valt het me op dat er regelmatig berichten in de plaatselijke pers staan over 'hoe het was' in Mill. In plaats van zich bezig te houden met de toekomst en een vernieuwd centrum wil de gemiddelde Millenaar het verleden graag bewaren. Dat is een nobel streven waar ik het grotendeels mee eens kan zijn. Want waarom zou je warmlopen voor nieuwbouw en - nog erger - hoogbouw, als vernieuwing niet overal tot verbetering leidt. Wat las ik dan allemaal over het goede oude Mill? Een opsomming:

• Mill van toen terug als ansichtkaart
  Op initiatief van Toon Willems worden een aantal foto’s uit het echte verleden van Mill als ansichtkaart uitgebracht. Hierbij gaat het om foto’s van bijvoorbeeld de vroegere jongensschool, brouwerij ’t Anker, het klooster en nog een aantal andere bekende en beeldbepalende panden.
  


• Voor 10e keer balpennenruilbeurs in Mill
  Een dorp waarin al 10 jaar lang met succes een ruilbeurs voor balpenverzamelaars wordt georganiseerd, dat is ook Mill.


• Kanobaan waar ooit het land werd verdedigd
  De kunstmatige waterweg het Peelkanaal is een onderdeel van de Peel- en Raamlinie uit de Tweede Wereldoorlog en sinds 2001 een nationaal monument. Het Peelkanaal was bij de Duitse inval op 10 mei 1940 het decor van felle gevechten waarbij tientallen doden vielen. De Stichting Sporen van de Oorlog is dan ook nauw betrokken bij de inrichting van het nieuwe landschapspark dat rond het kanaal gerealiseerd wordt. Fitland mag een kanovijver aanleggen tussen het eigen pand en het kanaal en ook de natuurliefhebber zal in het park aan zijn trekken komen. Het in maart 2008 te openen park is een mooi voorbeeld van hoe het wél kan in Mill!


• Heeft u nog geboortekaartjes uit Mill?
  Zomaar een oproep van een verzamelaarster uit Arnhem. (www.geboortekaartjesverzameling.nl)


• Wie gaat museum Bastiaans betalen?
  Het pand waar de Millse kunstenaar Kees Bastiaans (1909-1986) heeft gewoond en gewerkt, staat leeg en dreigt gesloopt te worden. Met dat laatste zal het voorlopig wel meevallen, gezien de voortvarendheid waarmee de gemeente hier meestal te werk gaat, maar de leegstand kan niet goed zijn voor het pand. Nu zijn er een aantal mensen in Mill, waaronder zoon Bas Bastiaans, die er voor ijveren om het pand te behouden en om te vormen tot een heus Museum Bastiaans. Een goed initiatief, alhoewel de financiën hier een wel groot struikelblok zullen gaan vormen. Sponsors gezocht dus! Zie voor meer info op www.keesbastiaans-kunstschilder.nl.


• 10e nieuwjaarsduik 1 januari 2008
  Ook na 10 jaar nog steeds volop belangstelling voor een koude duik in De Kuilen. Zij liever dan ik!


• Niet in de pers, maar wel passend in deze rij:
  Hoe lang denkt de gemeente nog te wachten met het vaststellen van de gemeentelijke monumentenlijst? Als ze nog langer wachten, zijn straks alle monumenten verbouwd, afgebroken, vervallen enz. Wij wonen nu al bijna 3 jaar in een pand dat genomineerd is voor de gemeentelijke monumentenlijst. Maar ook na diverse keren navraag gedaan te hebben bij de gemeente, worden wij niets wijzer over de stand van zaken m.b.t. deze lijst. Ook na zoeken op de gemeentelijk website kunnen wij er geen actuele informatie over vinden. Misschien zijn er lezers die hier iets meer van weten?

Verkocht 'Onder Verbouwing'

Sinds de zomer is het huis naast ons verkocht. Op deze plek heb ik al eens eerder (januari 2007) om nieuwe buren gevraagd, omdat het huis al zo lang als wij in Mill wonen te koop stond. Ik heb zelfs ooit gesuggereerd dat het een prima burgemeesterswoning zou zijn. Midden in Mill, een monumentaal pand, mooier kun je het eigenlijk niet treffen.
Gelukkig is na een paar jaar leegstand en voor de meeste mensen uit Mill een ondoorzichtige verkoopprocedure het pand uiteindelijk weer bewoond. Een jong gezin heeft er sinds een paar maanden zijn intrek genomen, maar voorlopig zullen ze nog tussen de bouwmaterialen moeten wonen. Er wordt namelijk flink gebroken en er zal nog heel veel moeten worden opgebouwd voordat alles klaar is. Alleen de voorkant van het pand ziet eruit alsof er niks aan de hand is, maar aan de zijkant in de Julianastraat lijkt het wel of er een bom dwars doorheen is gegaan. Ook aan de andere zijkant, de tuinkant is de verbouwing goed te zien.


Toen de huidige bewoners het huis kochten, stond al vast dat de achterste helft van het pand gesloopt zou worden om plaats te maken voor een nieuw perceel met een nieuw woonhuis erop. Donderdag waren daar de eerste werkzaamheden van te zien, maar pas op vrijdag en zaterdag werd er echt gesloopt. Het gevolg daarvan is op de foto's goed te zien. Het kan nu alleen nog maar mooier worden, maar dat zal nog heel wat tijd en arbeid kosten. Zelfs de achtergevel van het voorhuis is gedeeltelijk verdwenen. Het achterhuis heeft geen buitenmuur meer aan onze kant. De oude stenen zullen opnieuw gebruikt moeten worden om het aanzien van het pand niet teveel te schaden.

Zo zijn onze buren bezig met hun eigen kleine centrumplan!
Wij zijn erg blij met de vooruitgang, nu de lelijke aanbouw eraf is, kan het eigenlijk alleen nog maar mooier worden. Het is ook fijn om weer buren te hebben, dat is gezelliger dan zo'n leeg huis waar nooit iets gebeurt.

Jeugdsentiment

Vandaag maken we een uitstapje naar Neerkant, ruim 40 km van Mill in het uiterste zuidoosten van Noord-Brabant. We gaan er niet echt heen, alleen in gedachten, maar Neerkant vormde eind jaren 60, begin jaren 70 van de vorige eeuw het decor van 'Het Nieuwe Leven' van een aantal Amsterdamse jonge muzikanten met aanhang.

Toen ik enkele weken geleden met een vriendin naar Frankrijk reed, draaide ik na lange tijd weer eens een cd van CCC Inc. in de auto. En of het nou toeval is of niet, sinds die tijd hoor en zie ik steeds vaker nieuws van deze voor mij heel bekende band. Dat heeft zeer waarschijnlijk ook te maken met het uitbrengen van hun uitgebreide cd/dvd-box ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van de band. Op 23 oktober waren ze zelfs te zien op TV bij 'De Wereld Draait Door': CCC Inc., de belangrijkste Nederlandse hippieband uit de jaren zeventig. Puur jeugdsentiment voor mij, want CCC Inc. is de band die ik het vaakste live heb gezien. Misschien een gedeelde eerste plaats met Static, maar daar heeft na Pinkpop 1969 waarschijnlijk niemand meer iets van gehoord.

Terug naar Neerkant, naar de commune die de bandleden van CCC Inc. daar samen met hun vrouwen, vriendinnen, kinderen en honden vormden. Ze spraken enorm tot de verbeelding van veel jongeren in de omgeving, zo ook in mijn geval! Bij ieder optreden dat een beetje in de buurt was, was ik van de partij. De meeste nummers kon ik feilloos meezingen en natuurlijk had ik hun elpees.
Wat was het nou precies dat zo'n indruk maakte? Was het hun muziek, hun verschijning, het idee van een commune?? Het zal wel de combinatie geweest zijn die zo tot de verbeelding sprak. De muziek zorgde in ieder geval altijd voor een bepaalde sfeer die zo karakteristiek was voor de band. Bij alle optredens traden niet alleen de bandleden op, maar stond aan het eind van de avond meestal de hele commune op het toneel. De samenzang die dat opleverde was kenmerkend voor de band. Nu noemen we hun muziekstijl 'Americana', maar toen kenden we dat begrip nog niet. Het was 'gewoon' CCC Inc. die behalve eigen nummers ook veel traditionals speelde én op de plaat zette. Muziek die ik nog steeds graag hoor en inmiddels zijn dus de elpees vervangen door cd's.
Sinds vorige week heb ik de hele geschiedenis van CCC Inc. op cd, dvd én in boekvorm. Ik hoef er niet voor naar Neerkant om terug in de tijd te gaan, maar in de auto of thuis op de bank geniet ik volop van de muziek en moet ik wel een beetje lachen om de oude beelden. Dát vonden we toen dus mooi, de mode verandert, maar de muziek blijft!

De vaste kern van CCC Inc. bestaat uit Joost Belinfante, Jaap van Beusekom, Ernst Jansz en Huib Schreurs. In 1998 overleed vast bandlid Jan Kloos.
Ernst Jansz is bij het grote publiek bekend als zanger van Doe Maar, samen met Joost Belinfante speelde hij daarvoor in de Slumberlandband.
Veertig jaar later komen de leden van CCC Inc. nog regelmatig bij elkaar om samen muziek te maken en bij te kletsen. En heel af en toe treden ze dus ook nog op, zoals bij de presentatie van de CD-box op 21 oktober 2007 in De Melkweg in Amsterdam en het korte optreden dat ik op TV zag bij 'De Wereld Draait Door'.

=====

Als laatste toch nog even de Millse actualiteit:
In mijn stukje van 26 augustus 2007 schreef ik dat ik niet wist of het óóít werkelijkheid zou worden, maar het is echt waar. Mill hééft haar schaapskudde, geen 30 dieren, maar een kudde van 6 keer zoveel trekt al grazend door Mill. De eerste 'standplaats' is de oude vuilnisbelt aan de Graafseweg. Die witte bollen die daar lijken te zijn achtergelaten zijn dus schapen!