Aprilgrappen

Wat is er mooier dan het bedenken van een goede aprilgrap? Alleen al de voorpret zorgt voor hilarische momenten. Als er dan ook nog daadwerkelijk massaal ingetuind wordt, kan het helemaal niet meer stuk.

Op de commerciële afdeling van het bedrijf waar ik ooit werkte, wilden wij dit genoegen wel eens beleven en bedachten tijdens ons reguliere maandagse overleg een geloofwaardige, maar volstrekt onmogelijke situatie. Hoe kun je je collega's nu beter treffen dan door middel van hun auto? Of eigenlijk meer het parkeren van hun auto.
In dat bedrijf was het zo geregeld dat iedere werknemer die het bedrijf binnen wil, beschikt over een toegangsplaatje met daarin een persoonlijke code geprogrammeerd. Ook de slagboom van de parkeerplaats reageert op die code. Daarmee hadden we meteen een aanleiding voor ons aprilprobleem gevonden, het moest iets worden met het toegangsplaatje en parkeren. De huismeester werd in het complot betrokken en er werd een e-mail opgesteld met daarin het alarmerende bericht dat de slagboom niet meer zou openen zonder speciale registratie van je plaatje. Op 31 maart werd namens de huismeester deze mail aan alle werknemers die op de hoofdvestiging werken gestuurd, natuurlijk stond daar geen datum in. We repten alleen over 'morgen': in de kantine om half 11 bestond de mogelijkheid om je plaatje te laten registreren. De mail werd verstuurd via de info-mailbox en was dus niet direct te traceren naar de 'schuldige' afdeling. Alleen al het versturen van deze mail leverde brede glimlachen op, omdat we zo graag de gezichten wilden zien van de lezers!

Op 1 april om iets voor half 11 stonden wij in de kantine, gewapend met een doos paté die over was van de kerstrelatiegeschenken. Op de potten hadden we een sticker geplakt met de tekst: 'Sorry, 1 april!'

Het duurde niet lang of er kwam een groepje naar beneden met hun toegangsplaatje in de hand: de eerste slachtoffers. Natuurlijk konden ze lachen met zichzelf, óók met de volgende groep die al gewaarschuwd werd door hilarische geluiden. Nog harder werd gelachen met de 'kijkjesnemers': "Ik kwam eens even kijken wie er in zou trappen..."
Er waren zelfs goedgelovigen die aan een collega gevraagd hadden of die hun registratie wilde doen, omdat ze een vrije dag hadden. Ook per mail veel verontruste collega's die bang waren te laat te komen voor een gegarandeerde parkeerplaats. De hele dag en ook nog de dagen erna werd er 'nagepraat', door ons als commerciële afdeling werd er voornamelijk nagenoten.

Met een glimlach moest ik aan dit voorval denken toen ik op www.inmill.nl las dat ze de hand hadden weten te leggen op een heel speciaal softwareprogramma. Morgen toch eens even kijken wat mijn buurman op zijn bankrekening heeft staan! Jammer dat de redactieleden van www.inmill.nl niet kunnen genieten van het directe effect van hun bericht.