Aprilgrappen

Wat is er mooier dan het bedenken van een goede aprilgrap? Alleen al de voorpret zorgt voor hilarische momenten. Als er dan ook nog daadwerkelijk massaal ingetuind wordt, kan het helemaal niet meer stuk.

Op de commerciële afdeling van het bedrijf waar ik ooit werkte, wilden wij dit genoegen wel eens beleven en bedachten tijdens ons reguliere maandagse overleg een geloofwaardige, maar volstrekt onmogelijke situatie. Hoe kun je je collega's nu beter treffen dan door middel van hun auto? Of eigenlijk meer het parkeren van hun auto.
In dat bedrijf was het zo geregeld dat iedere werknemer die het bedrijf binnen wil, beschikt over een toegangsplaatje met daarin een persoonlijke code geprogrammeerd. Ook de slagboom van de parkeerplaats reageert op die code. Daarmee hadden we meteen een aanleiding voor ons aprilprobleem gevonden, het moest iets worden met het toegangsplaatje en parkeren. De huismeester werd in het complot betrokken en er werd een e-mail opgesteld met daarin het alarmerende bericht dat de slagboom niet meer zou openen zonder speciale registratie van je plaatje. Op 31 maart werd namens de huismeester deze mail aan alle werknemers die op de hoofdvestiging werken gestuurd, natuurlijk stond daar geen datum in. We repten alleen over 'morgen': in de kantine om half 11 bestond de mogelijkheid om je plaatje te laten registreren. De mail werd verstuurd via de info-mailbox en was dus niet direct te traceren naar de 'schuldige' afdeling. Alleen al het versturen van deze mail leverde brede glimlachen op, omdat we zo graag de gezichten wilden zien van de lezers!

Op 1 april om iets voor half 11 stonden wij in de kantine, gewapend met een doos paté die over was van de kerstrelatiegeschenken. Op de potten hadden we een sticker geplakt met de tekst: 'Sorry, 1 april!'

Het duurde niet lang of er kwam een groepje naar beneden met hun toegangsplaatje in de hand: de eerste slachtoffers. Natuurlijk konden ze lachen met zichzelf, óók met de volgende groep die al gewaarschuwd werd door hilarische geluiden. Nog harder werd gelachen met de 'kijkjesnemers': "Ik kwam eens even kijken wie er in zou trappen..."
Er waren zelfs goedgelovigen die aan een collega gevraagd hadden of die hun registratie wilde doen, omdat ze een vrije dag hadden. Ook per mail veel verontruste collega's die bang waren te laat te komen voor een gegarandeerde parkeerplaats. De hele dag en ook nog de dagen erna werd er 'nagepraat', door ons als commerciële afdeling werd er voornamelijk nagenoten.

Met een glimlach moest ik aan dit voorval denken toen ik op www.inmill.nl las dat ze de hand hadden weten te leggen op een heel speciaal softwareprogramma. Morgen toch eens even kijken wat mijn buurman op zijn bankrekening heeft staan! Jammer dat de redactieleden van www.inmill.nl niet kunnen genieten van het directe effect van hun bericht.

Terug naar Mill

Na de perikelen rond het copyright die ik hier vorige week beschreef, is het tijd om deze plaats weer te gebruiken voor de Millse berichten. Maar voordat ik daarmee begin, wil ik iedereen die heeft bijgedragen tot de discussie bedanken voor de tips en opmerkingen. Ook over de fotograaf geen verkeerd woord, de zaak is opgelost en wat mij betreft is het onderwerp daarmee afgerond.
Mill. Wat kunnen we op deze zonnige dag melden uit dit schone dorp? In ieder geval dat het er met mooi weer altijd beter uitziet dan in de regen. Dat zal ongetwijfeld voor meer plaatsen in Nederland gelden, maar door de grote 'klinkerdichtheid' van Mill ziet het er bij regenweer wel érg nat uit. Niks fris en groen in het centrum, maar koud en hard en nat. Het wordt tijd dat wij als inwoners van Mill een eigen centrumplannetje gaan bedenken om in ieder geval de kruising Oranjeboomstraat-Kerkstraat-Burgemeester Verstraatenlaan-Stationsstraat wat aantrekkelijker én verkeersveiliger te maken. Nu lijkt het soms meer op een parkeerplaats dan op een vriendelijk dorpshart. Ja, ook óp de kruising wordt de auto regelmatig achteloos achtergelaten! Met alle gevolgen voor het uitzicht van andere, overstekende weggebruikers.
Spannende tijden waren het deze week voor de Millse handbalvereniging: er was een mogelijkheid om kampioen van de eerste divisie te worden. Helaas verloren ze van Swift Arnhem met 24-26. Gelukkig krijgen ze later nog een kans in de nacompetitie.
De competitie tussen Mill en 'de rest van het land van Cuijk' gaat onverminderd voort. Hadden wij eerder al van Cuijk gewonnen door als eerste een Albert Heijn in het dorp te hebben, nu zijn we ze ook al een stapje voor met het vormen van een eigen cliëntenadviesraad (verplicht met het inwerkingtreden van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning). Ja, wie zijn eigen competities maakt, wint altijd! Je kunt er serieus meer over lezen op www.inmill.nl, zij besteden er flink wat aandacht aan.
Ook op deze website het -nietszeggende- bericht dat er half april meer duidelijkheid zal zijn over de brede school. Dat betekent dus dat er geen nieuwe ontwikkelingen zijn en dat door tussentijdse communicatie de burger even rustiggehouden moet worden. Over 2 weken maar weer eens actief op zoek naar informatie over dit onderwerp!
En voor iedereen die nog niet weet wat te doen met deze mooie lentedag: vanmiddag kunt u gaan genieten van het 15de accordeonfestival in Mill. Veel plezier!

Copyright en hoe het afliep

Het heeft wat losgemaakt onder de volkskrantbloggers, mijn 'overtreding' tegen het copyright van fotograaf Ed van Alem. Zaterdag schreef ik op dit blog dat ik een e-mailbericht van De Volkskrant gekregen had waarin mij medegedeeld werd dat ik € 357 moest betalen vanwege schending van het copyright. Tegelijkertijd zette de internetredacteur van het Volkskrantblog deze mail ook nog bij wijze van waarschuwing op zijn weblog. Dat ontketende dus een storm van reacties, eerst op www.volkskrantblog.nl en een dag later ook op deze weblog. Veel goedbedoelde medebloggers die me een hart onder de riem probeerden te steken met tips en opmerkingen die niet altijd juridisch verantwoord waren, maar ook een enkele reactie waarin de fotograaf in het gelijk gesteld werd. Helaas waren er ook redelijk wat bloggers die de fotograaf op voorhand beschuldigden van onrechtmatig winstbejag. Toch ligt de kwestie niet zo eenvoudig!
De fotograaf stuurde al op 30 januari een factuur naar De Volkskrant, in de veronderstelling dat deze krant verantwoordelijk is voor de inhoud van alle sites via www.volkskrant.nl. Iedere volkskrantblogger kan natuurlijk weten dat het zo niet geregeld is, oftewel dat De Volkskrant zich uitdrukkelijk distantieert van de inhoud van de volkskrantblogs. Waarom De Volkskrant dan toch een factuur waarvoor ze zich niet verantwoordelijk voelt 30 dagen achterhoudt en ook pas ruim een maand na ontvangst van die rekening de vrijheid neemt om eigenhandig een foto van één van haar blogs te halen, is niet echt duidelijk geworden. Óf je bent verantwoordelijk voor de inhoud en kunt dan foto's of tekst verwijderen met als consequentie dat je ontvangen facturen moet betalen, óf je bent dus niet verantwoordelijk en maant de blogger om de foto te verwijderen en stuurt tegelijkertijd de factuur door. Nog beter is om de factuur naar de fotograaf terug te sturen en te verwijzen naar de rechtmatige schender van het copyright, namelijk de blogger. Zo ging het dus niet, het werd een vreemde mengelmoes van bovenstaande constructies.
Vandaag ontving ik per mail de factuur van Ed van Alem en omdat ik van een rechtstreekse benadering houd, heb ik de fotograaf meteen gebeld. Hij vertelde me dat hij in eerste instantie helemaal geen reactie van de VK heeft gekregen, pas nadat hij de factuur aangetekend verstuurde, kwam er antwoord. Dat geeft al te denken over de werkwijze van De Volkskrant, waarom geen rechtstreekse benadering zowel richting fotograaf als naar mij toe, de blogger? Dat lost zaken in ieder geval sneller op dan ruim een maand afwachten en dan de bom laten barsten. Ed van Alem en ik zijn tot een soort compromis gekomen: in plaats van de pittige factuur te betalen, ga ik € 50 overmaken aan een goed doel. Bovendien zet ik op mijn Volkskrantblog dat hij niet de op geld beluste fotograaf is die sommigen van mijn lezers dachten dat hij was. Hij vindt het auteursrecht wél heel belangrijk en wil graag alle bloggers waarschuwen voor de gevaren van het onrechtmatig overnemen van afbeeldingen (of tekst, want ook daarvoor is het copyright goed geregeld). Daarmee is de discussie over auteursrechten wat mij betreft gesloten, andere reacties blijven natuurlijk welkom. Laten we als (Volkskrant)bloggers elkaar netjes blijven behandelen, zodat het een plezier blijft om elkaar op het web tegen te komen!

Op dit bericht kwamen 18 reacties, klik daarvoor hier.

Copyright geschonden?

Bij een aantal van mijn stukjes plaats ik zelfgemaakte foto's en soms gebruik ik bestaande afbeeldingen die ik van het internet haal. Daarbij vermeld ik bijna altijd, in ieder geval als ik over de juiste informatie beschik, de maker van de foto of de bron waar de foto vandaan komt. Zo deed ik dat ook met het verhaal over de stormschade in Mill in januari. De foto waarop je goed kon zien dat er een stuk van het zinken dak van Van Hout dwars over de weg tegen een woonhuis terecht was gekomen. Mooi detail daarbij was de 'doorgesneden' lantaarnpaal. Ik vond het een prachtige opname die mijn verhaal goed illustreerde. Op de digitale Gelderlander stond de foto mét naam van de fotograaf en die heb ik dus beide overgenomen. In ieder geval heb ik nooit de suggestie willen wekken dat ik de foto zelf gemaakt had en omdat de foto al op het internet gepubliceerd was - en volgens mij is het internet een openbaar medium - zag ik er geen kwaad in om er nogmaals gebruik van te maken. Niet voor commerciële doeleinden, maar omdat ik de afbeelding mooi genoeg vond om aan iedereen te laten zien. Helaas denkt de fotograaf daar zelf anders over.
Deze week ontving ik een mail van De Volkskrant met daarin de mededeling dat ze een factuur van fotograaf Ed van Alem hebben ontvangen. Hij claimt copyright en wil daarom een flink bedrag omdat ik daar geen rekening mee heb gehouden. En inderdaad, dat laatste is waar. Ik heb de foto geplaatst zonder toestemming te vragen, maar ik heb in de digitale Gelderlander ook niks gelezen over copyright. Op de website van de fotograaf zelf staat het inderdaad duidelijk vermeld, maar daar heb ik ook niks vanaf gehaald. - Ik zou niet durven. - Juridisch zal ik wel geen been hebben om op te staan, maar erg fair lijkt het allemaal niet. Wat zou er mis mee geweest zijn om eerst te vragen de foto te verwijderen? Eén mail was daarvoor genoeg geweest, dan had ik op deze plaats ook nog wel excuses aan willen bieden. Nu lijkt het een beetje een gemakkelijke manier van de fotograaf om aan geld te komen. Foto onterecht op internet gevonden? Hop, ik stuur een factuur... En maar hopen dat er veel foto's onterecht geplaatst worden.
Gelukkig heb ik al wel eens eerder reacties gehad van andere fotografen, die waren een stuk vriendelijker. Waarom zou je het elkaar ook moeilijk maken als het alleen maar ieders bedoeling is om anderen te laten genieten van wat je met plezier gemaakt hebt?
Inmiddels heb ik toch maar een aantal foto's van mijn weblog verwijderd, je weet maar nooit wie ik op deze plaats verder nog op een idee breng. Gelukkig heb ik een enorme voorraad afbeeldingen op mijn pc die ik zelf gemaakt heb. Misschien dat anderen die ooit gaan gebruiken en dat ik ze op zo'n manier ergens anders op het internet tegenkom. Mijn zegen hebben jullie, ik word er zelf niet slechter van.

Op dit bericht zijn 31 reacties gekomen, klik daarvoor hier.

Het gebeurde in Mill

Wat gebeurde er in Mill deze week? Misschien heb ik niet goed opgelet, maar als er echt iets gebeurd is, heb ik het in ieder geval gemist. Geen nieuws is goed nieuws, zullen we maar denken. Maar zelfs dat goede nieuws kan ik deze week nergens vinden. Er worden hier en daar al wel veel positieve dingen aangekondigd. Evenementen die nog in de toekomst liggen. Bijvoorbeeld het 'Artiesten Ondernemers Muziekspektakel' heeft de datum voor 2007 bekendgemaakt. Of de mededeling dat er al tickets te boeken zijn voor het Ballonnenfestijn in augustus 2007. Misschien toch het begin van een klein goed-nieuws-puntje: er is een winnares van de lokale voorleeswedstrijd. Dat kan natuurlijk ooit een Brabantse winnaar worden en misschien zelfs landelijke kampioen voorlezen. Maar ook dat ligt nog verborgen in de toekomst.
Het goede nieuws deze week was misschien wel dat de zon eindelijk schijnt. Na veel te veel regen, ziet Mill er nu weer vrolijk uit. Een nieuwe lente in hetzelfde oude centrum. Want het blijft heel erg stil rond de plannen voor een nieuw centrum. De nieuwe burgemeester had het over een trein die we niet mogen missen. Maar op de een of andere manier, heb ik nu toch het idee dat Station Mill gepasseerd is zonder dat de trein is gestopt...
In december op de informatieavond werd ons verteld dat de volgende stap het inspraaktraject zou zijn dat in februari 2007 moest starten. Het is inmiddels bijna half maart en over het centrumplan is nergens maar een spoortje nieuws te vinden. Niet op de website van de gemeente, niet op de lokale nieuwssite inMill en ook niet op de weblog van de burgemeester. Zelfs op de website van Algemeen Belang '90 wordt er niet meer over gerept. Terwijl deze partij er het toch heel druk mee leek te hebben. Nu is de aandacht verschoven naar de brede school en de geluidsmetingen n.a.v. de straaljagers van Volkel.
Geen nieuws dus uit Mill deze week. Maar of onder deze omstandigheden hier ook geldt dat 'geen nieuws' 'goed-nieuws' is, vind ik twijfelachtig. Op deze manier verandert er natuurlijk nooit iets in Mill en blijft het bij plannen alleen. De vraag of de plannen voor een nieuw centrum goed zijn voor Mill is hierbij minder belangrijk dan de vaststelling dat stilstand achteruitgang betekent. Als men níets doet, verandert er nooit iets. Niet in het negatieve (dat is trouwens nog maar de vraag), maar zeker niet in het positieve. Kom op Mill, doe er wat aan.

Reactie:
Corné 12-03-2007 13:14

Hoi Station Mill,
Op dit moment is de gemeente de financiele gevolgen van het centrumplan zoals ze dat in december presenteerde aan het doorrekenen. In juni zal (als het goed is) de gemeenteraad een definitief besluit nemen. Dan is duidelijk wat wat kost en waar men mee zal beginnen en vooral hoop ik wanneer. Algemeen Belang '90 zal zeker de vinger aan de pols houden, maar op dit moment hebben we niet meer informatie als dat men er mee bezig is.

Dubbele paspoorten

Er is al veel over gezegd, maar nooit hoor ik het enige argument dat echt hout snijdt. Het gaat niet om het paspoort, het boekje, zelf. Het gaat om het gevoel voor solidariteit en trots dat we nodig hebben in Nederland. Zeker van de mensen die ons land mogen regeren, verwachten we een hoge mate van solidariteit. En hoe je het ook wendt of keert, ik denk dat personen met een dubbele nationaliteit juist gezegend zijn met éxtra soldariteit. Altijd zijn zij zich bewust van hun afkomst, in Nederland worden ze als allochtoon beschouwd en in hun land van herkomst zijn ze juist de buitenlander. Dat betekent dat je met veel trots van beide landen heel veel moet houden om je daar overeind te kunnen houden. Het lijkt me duidelijk dat de dubbele nationaliteiten in onze regering heel bewust gekozen hebben voor Nederland, dus daar ook al hun solidariteit voor inzetten. Zij moeten er juist meer moeite voor doen om dat ook te laten zien, het is voor veel mensen minder vanzelfsprekend.

Vergelijk het met de katholieken boven de rivieren, die zijn bewuster met hun geloof bezig en er daardoor trotser op dan Brabanders en Limburgers die er als vanzelfsprekend mee groot geworden zijn. Om die vergelijking voort te zetten: uit ervaring weet ik dat Brabanders in de Randstad helaas op allerlei manieren proberen om 'onzichtbaar' op te gaan in de 'Hollandse' massa. Zolang als ze hun mond maar dichthouden is dat geen probleem, de zachte g blijkt echter moeilijk te verbloemen. Het Brabantse accent krijgt echter juist zijn charme als de gebruiker ervan zich verder helemaal heeft aangepast aan het leven tussen de 'Hollanders'. Dat betekent dus ook solidair zijn met de stadsmens en de meestal geëngageerde, politiek bewuste Brabander zal dan ook met trots opkomen voor diens belangen. Maar als je aan een ingeburgerde Brabander in bijvoorbeeld Utrecht vraagt of hij zich Brabander of Utrechter voelt, dan geeft hij waarschijnlijk een zeer diplomatiek antwoord. Het antwoord zal namelijk geografisch afhankelijk zijn van de afkomst van de vragensteller. Dat betekent absoluut niet dat je niet solidair bent met de anderen, maar mensen hebben wel de neiging om 'ergens bij te horen'.

Dat geldt natuurlijk ook voor de 'allochtone' leden van onze regering. Zij hebben duidelijk gekozen dat ze bij Nederland willen horen, daar zullen ze zich dan ook helemaal voor inzetten. En natuurlijk is het goed als een mens trots is op zijn afkomst, waarom zouden we daar een discussiepunt van moeten maken? Het zou juist nadelig zijn voor Nederland als we geregeerd zouden worden door ministers en staatssecretarissen die hun verleden gedeeltelijk weggestopt hebben. Laat ze lekker hun dubbele nationaliteit houden, geen gezeur en gewoon aan het werk! Ons land kan wel wat bewuste, trotse mensen gebruiken!