Het regende bij ons in Mill

Alhoewel de week veelbelovend begon, was de tweede helft miserabel nat. Konden we een paar weken geleden nog prachtige plaatjes vastleggen van besneeuwde en berijpte takken, nu was alles grijs en grauw. Was het eerst nog een feest om 's ochtends met de hond een frisse neus te halen en te genieten van Mill op zijn mooist, nu was het snel doorlopen met de paraplu stevig vasthoudend tegen de wind en maar hopen dat de hond een beetje mee wilde lopen.
Wij hadden extra last van al dat vocht, onze dakgoot van het achterhuis loopt niet helemaal goed af. Bij iedere flinke regenbui kan het water niet naar de regenpijp, maar verzamelt zich op de hoek van ons huis. Daar gaat het dan uiteindelijk overheen, maar helaas niet aan de goede kant. Het water loopt tussen dakgoot en pannenrand en sijpelt ongestoord naar binnen. Nou is dat in dat stuk van het achterhuis niet echt een ramp, het gaat hier om de buitenste hoek van de berging. Maar voor de conditie van de muur is het desastreus, er komt teveel vocht in de muur en dat is niet goed voor een huis. Zeker niet voor een huis dat al zo oud is als dat van ons.
Iedere keer als er veel regen wordt voorspeld, weten wij al hoe laat het is. Wij houden rekening met inpandige buien en nemen onze maatregelen. Vandaag hebben we de goot maar weer eens schoongemaakt, dat geeft ook weer even uitstel van definitieve oplossingen. Maar, u raadt het al, we moeten echt iets gaan ondernemen om dit leed de wereld - en in ieder geval ons huis - uit te helpen. Er zal een extra regenpijp bij moeten komen, geplaatst vanaf het laagste punt van de dakgoot gerekend. Dat is geen hele grote klus, maar het moet wel gebeuren. Aan onze "to do-lijst" komt voorlopig nog geen einde voor zo ver het ons huis betreft. Maar dat hoeft ook niet, het wordt er steeds een beetje mooier en beter van!