Kerstkaartentijd

Voordat je het weet is zo'n jaar weer bijna voorbij. Lijkt het in januari nog een hele opgave om ook dit jaar weer tot een goed einde te brengen, in december is het net of je er pas aan begonnen bent.
Met het idee dat er nog tijd genoeg is, vormen de eerste regels van onze gezinsnieuwsbrief zich in het hoofd. Al zo'n 5 jaar lang sturen wij namelijk al onze vrienden en kennissen begin december het relaas van onze belevenissen van de afgelopen 11 maanden. Als er nog belangrijke zaken in december gepland zijn, vermelden we die ook. We stoppen er een leuke kerstkaart bij en tegenwoordig krijgen ook een aantal mensen deze post per e-mail. Voor onze vrienden aan de andere kant van de Atlantische Oceaan vertalen we zo'n overvol A4-tje, lettergrootte 8 is nodig om al het nieuws kwijt te kunnen, ook nog even in het Engels. Some lucky fellows receive both the Dutch ánd the English version.
Een heel geregel in een toch al drukke tijd. Waar veel mensen zich de benen onder het lijf uitlopen om op tijd klaar te zijn voor de sintsurprises, zit ik met mijn agenda tussen pc en toetsenbord ingeklemd het jaar door te nemen. Ergens in mijn achterhoofd roept de Sint dat er nog gedichten moeten worden gemaakt. Maar dat het ook dit jaar weer allemaal zal lukken, is een vaststaand gegeven. "Gewoon doorgaan en pas stoppen als alles af is", is in dit geval een prima motto. Op de een of andere manier ís het dan ook altijd op tijd klaar.
Zoals nu: een grote stapel enveloppen die verzendklaar op tafel ligt, de e-mails staan in de mailbox te wachten op een klik van de muis en er was zelfs nog tijd om er een stukje over te schrijven. Vanmiddag snel verder met de gedichten voor Sinterklaas, zonder haast want bij ons komt hij pas op dinsdagavond 6 december!