Kruisje of rondje?

Wat een opwinding, zelfs het journaal doet er gewag van. Nederlanders maken zich druk om "geheime tekens" op of bij hun voordeur. Het zou gaan om met krijt gezette rondjes of kruisjes en niemand begrijpt waar ze vandaan komen. Behalve uiteraard de trouwe kijkers naar het Sinterklaasjournaal! Dat er ook in Mill kinderen wonen die daar naar kijken, had ik al gauw door. Zelf geen regelmatige kijker van het programma, begreep ik aanvankelijk niks van de vraag of ik wel een rondje op mijn voordeur had gezet. Nog minder snapte ik van de verhalen van kinderen die beweerden dat er Zwarte Pieten bij hun thuis op de bank hadden geslapen. Dat was voor mij een reden om dat eens goed uit te zoeken. Al pratende met een onderbouwgroep is dat niet zo'n heel groot probleem. Bij het ene kind thuis werd er nog een spannender verhaal van gemaakt dan bij het andere. Het bleek dat in ieder geval in Mill veel ouders wonen die wél naar het Sinterklaasjournaal kijken. Zij zullen zich absoluut niet druk gemaakt hebben over geheime tekens op hun voordeur. Die werden er immers door hun eigen kinderen opgezet: in het Sinterklaasjournaal is namelijk gevraagd om extra slaapplaatsen voor Zwarte Pieten. Als je ergens een bed(je) over hebt dan zet je een rondje op je voordeur, maar als je persé geen Zwarte Piet over de vloer wilt dan is een kruisje afdoende. Natuurlijk wil ieder kind wel een rondje op de de voordeur, het is in deze spannende tijd nog een reden extra om niet te kunnen slapen of om 's ochtends snel naar beneden te rennen om nog een glimp van de zwarte knecht van Sinterklaas op te vangen. Helaas is dát iets, wat wel nooit zal lukken. Hoe mooi toch die onschuldige kindertijd, die je de meest onmogelijke dingen laat geloven. Helemaal mooi dat volwassenen zich ook zo over rondjes en kruisjes op voordeuren kunnen opwinden, dat dat het grotemensenjournaal haalt!

Feestverlichitng

Het wordt feest in Mill, alle zeilen worden bijgezet om de straten een feestelijk tintje te geven. Op zaterdagmorgen verschijnt er een tractor met zwaailichten in de straat. Op zijn aanhanger liggen bogen en boogjes met gloeilampen. De "winkelstraten" worden aangekleed voor december. Wij hebben nu ook feestverlichting voor de deur. Prachtig. Vandaag was daar al het eerste festijn: Sinterklaas werd feestelijk binnengehaald door "alle" kinderen van Mill. Aangekomen op het Koperwiekplein, nam hij plaats op een boerenwagen - inderdaad ook achter een tractor - met pakken stro. Vervolgens ging het in optocht, onder begeleiding van fanfaremuziek, naar de concertzaal in de Stationsstraat. Achter de wagen liepen kinderen met hun ouders. Echt veel kinderen waren het niet. Voor de Sint is het te hopen dat er al veel kinderen in de concertzaal op hem zaten te wachten! Morgen werk ik in groep 4 van een van de basisscholen in het dorp en dan zal ik me laten vertellen hoe leuk het was. Want een onderwerp voor de kring is in deze tijd van het jaar niet moeilijk te bedenken!

Hier woon ik...

Vorige week werden wij benaderd door de makelaar via wie wij ons huis destijds gekocht hebben. Hij werkt bij een organisatie die regelmatig een blad uitgeeft met hun huizenaanbod en een aantal informatieve rubrieken. Eén van die rubrieken is "Hier woon ik..." en wij werden uitgenodigd om hieraan mee te werken. Leuk! Nog geen 5 minuten later werd ik al gebeld door een collega van de makelaar, iemand van de afdeling communicatie. Na een korte uitleg wist ik dat we gebeld zouden worden door 2 personen: een redacteur van het blad en een fotograaf. Dat gebeurde dan ook prompt dezelfde dag al, de redacteur was snel met ons klaar: de vragen zouden ons per mail toegestuurd worden en of wij het bij korte antwoorden wilden houden vanwege de beperkte ruimte. Behalve een intro dat aangevuld moest worden, kregen we 5 (inderdaad hele korte) vragen toegestuurd. Maar over een huis met een inhoud van 1100 m³ valt heel wat te vertellen en dat doen we ook heel erg graag. Alleen al op de vraag waarom wij van Nieuwegein naar Mill verhuisd zijn, kan ik wel een antwoord van minstens een A4-tje verzinnen. De volgende vraag ging over het pluspunt van het huis. Eén pluspunt?? Wij kennen er veel meer. Kortom, uiteindelijk is er een stuk van ongeveer 1000 woorden uit de pc gerold. Veel te veel natuurlijk, maar het is aan de redacteur om daar iets moois van te maken. Op dit moment is de fotograaf een aantal "plaatjes" aan het schieten van het interieur én van mij... Oei, als dat maar goed gaat. Na verschijnen van het betreffende magazine zal ik gedeeltes van het uiteindelijke resultaat hier ook laten zien. Beloofd!

Discussies in Mill

Tijd om weer eens iets over Mill op de weblog te zetten, maar waar moet ik het deze keer over hebben...? Even kijken dus op de gemeentelijke website of er nog iets is gebeurd wat ik misschien gemist heb. Eigenlijk niet, dan maar even naar het discussieforum. Ook in Mill zullen de mensen toch wel iets te zeuren hebben, lijkt me zo. En jawel, de kerkklokken! Een ongelukkige jonge (?) man uit Mill vindt dat hij niet uit kan slapen op zondagochtend vanwege de kerkklokken. Gelukkig waren er ook reacties op het forum van mensen die het voor de kerkklokken opnamen. Bijvoorbeeld: "Ik ben ook een "zeer gedreven laatmaker" in de weekenden. Geniet van de gezelligheid in ons durpke.....en daar horen de kerkklokken nu eenmaal bij. Echt dorps zoals het in Mill ook hoort te zijn. Wel de vraag of ze de lichtjes in de wijzers van de klok aan de kant van het gemeentehuis willen maken... Vanuit mijn bed kan ik namelijk precies zien hoe laat het is en of ik al op moet staan.." (met dank aan R.H., schrijver van dit commentaar) Leuk zo'n discussie over niks, ik heb er maar snel even een reactie ondergezet! Terug naar het zondagochtendgelui: het is volgens mij ook juist de bedoeling van de klokken dat ze goed te horen zijn. Ze roepen je, je moet naar de kerk! Niet alleen de mensen die dicht bij de kerk wonen, moeten er voordeel van hebben. Iedereen die tot de parochie behoort, moet luid en duidelijk worden opgeroepen. Ik vind het wel handig; nu ik bijna een jaar in Mill woon, kijk ik veel minder op mijn horloge. De kerktoren is een echt baken voor me: iedereen die voor het eerst bij ons op bezoek komt, vertellen we dat ze naar de kerk moeten rijden. Die zie je tenminste overal. Vanaf de kerk kun je ons huis ook zien, dat is de gemakkelijkste wegwijzer! Bovendien zie je ook meteen of je op tijd bent en als je geluk hebt, hoor je hoe laat het is. Daar kan geen modern hebbedingetje tegenop!