Vorige week waren wij in Bangladesh, maar net voordat we vertrokken, heb ik de gemeente gebeld om te vragen hoe het met de besluitvorming omtrent onze voortuin gesteld was.
In tegenstelling tot de belofte die me gedaan was om te bellen zodra er iets over bekend was, bleek dat er een brief naar ons onderweg was en dat het plan goedgekeurd was. Die brief hebben wij zondag pas kunnen lezen en wij zijn verbaasd over de voortvarendheid waarmee de gemeente nu opeens aan de slag wil. Behalve een brief is er een koopovereenkomst in drievoud bijgesloten, of we maar even willen tekenen. Op de kadastertekening die erbij zit, heeft de gemeente ook maar meteen onze bestaande tuin veranderd: de heg is op tekening teruggeplaatst voor meer ruimte voor een voetpad. Dat punt hebben wij inderdaad in een eerder gesprek aangedragen en in het plan gearceerd met de opmerking dat daarover overleg zou kunnen plaatsvinden. Maar het aanbod van de gemeente is nou niet zo fantastisch dat wij de onkosten van het verplaatsen van de bestaande heg er nog eens extra bij willen tellen.
Het plan was een kleine voortuin zoals onze tuinman voor ons getekend heeft en de rest van onze grond voor het huis 'verkopen' aan de gemeente. Nou wisten wij al dat die grond niet zoveel op zou brengen als wij er uiteindelijk voor betaald hebben, maar we hadden er niet op gerekend dat het zo weinig zou zijn. Het lijkt ook behoorlijk oneerlijk: wij kopen een perceel met daarop ons huis tegen de geldende vierkante meterprijs in de gemeente Mill. Dat is op dit moment ongeveer € 250,- per m2 voor bouwgrond. Maar omdat de gemeente de vierkante meters voor ons huis al jaren in gebruik heeft, hoeft ze ons daar officieel geen vergoeding voor te geven. Die grond zijn we dus 'kwijt'. Om ons tegemoet te komen, krijgen we nu - schrik niet - € 11,34 per m2, dat betekent krap € 600,- voor 52m2 en daar moeten we dan nog blij mee zijn ook! Dat is een verlies voor ons van € 12.500,-!
Voor het geboden bedrag kan er helemaal niemand een tuin aanleggen, zelfs niet als we 2 keer het aantal vierkante meters aan de gemeente verkopen als dat we voor de tuin zelf houden.
Die tuin die willen we uiteraard nog steeds en we zullen rekening houden met de kabel die er ligt en de noodzakelijke ruimte voor rolstoelers op de stoep. Maar de heg blijft staan, daar lopen de mensen al jaren omheen en dat zullen ze moeten blijven doen;-)
Deze week op Lievendag's WeBlog: Luxeproblemen
