Na een wat moeizaam eerste contact hebben wij nu een prima relatie met de gemeente met betrekking tot het in gebruik nemen van onze voortuin. Vorige week zijn wij bij de wethouder geweest en hebben een goed gesprek gehad. Uit eerdere, soortgelijke situaties blijkt dat de gemeente het recht kan 'opeisen' om particuliere grond in gebruik te nemen als dat nodig is voor het ruimtelijk beleid.
In ons geval betekent dat, dat we rekening gaan houden met een strook ter breedte van ongeveer een rolstoel die over moet blijven om als voetpad te dienen.
Onze tuinman komt woensdagavond kijken en dan laten we hem een plannetje tekenen dat we in overleg met de gemeente gaan uitvoeren. Tegelijkertijd moet dan notarieel vastgelegd worden waar ons perceel eindigt en gemeentegrond begint, zodat er bij toekomstige eigenaren van ons pand geen onduidelijkheid meer kan ontstaan. Wij zijn heel tevreden dat het zo opgelost kan worden en verheugen ons erop dat we wat meer ruimte kunnen creëren tussen de bank in de kamer en de voorbijgangers die van en naar het centrum lopen.
En dan heb ik het nog niet eens over de bussen van de handelaren die ieder jaar op de braderie en/of de jaarmarkt komen. Die werden (dát kan ik nu zeggen) bij voorkeur strak tegen ons huis (lees: raam) geparkeerd en ik kan je zeggen dat dat geen fijn gevoel geeft als je daar de hele dag tegenaan moet kijken! Die handelaren bedoelden het niet kwaad, maar wij vonden het niks.
Zo was het ook dit jaar weer met de 'Lenterie' zoals de braderie dit jaar heette. Voor ons huis stond een kraam met sjaaltjes, riemen en andere accessoires en 'de bus' was onderdeel van de kraam. Een tuin vol zogezegd, maar gelukkig was het een rustige handelaar. Geen cd's of andere herriemakende koopwaar.
Ik had sowieso het idee dat de braderie behoorlijk rustig was. Lijkt het andere jaren nog wel eens of er een constante file door de straat loopt, ik vond het nu eigenlijk helemaal niet zo druk. Er waren de hele dag wel belangstellenden, maar van een file was geen sprake. Ook bij de kramen was het niet bijzonder druk en zoals gezegd was het geluidsniveau heel acceptabel! Zou dat komen omdat ook de gebruikelijke biertent niet aanwezig was? Op de plaats waar anders een geïmproviseerd terras was, met vaak ook nog harde muziek, wordt nu gebouwd aan het Sociaal Cultureel Centrum. De draaimolen stond nu bijna tegen de kerk aan, het wordt zo wel dringen in het centrum!
Myllesweerd, zoals het sociaal cultureel centrum zal gaan heten, vordert gestaag. Het lijkt erop alsof het nog groter wordt dan ik me ooit voor kon stellen. Vooral heel erg hoog voor deze plek tegenover de kerk. Alsof het hiermee moet wedijveren wat het belangrijkste gebouw van Mill moet worden. Misschien wordt het prachtig in zijn soort, maar ik denk dat mooie constructies vooral tot hun recht komen als ze de ruimte krijgen om zich te laten zien...
Deze week op Lievendag's WeBlog: Gips en Gaudi
